«بیا به خانه ی آلاله ها سری بزنیم
زداغ با دل خود حرف دیگری بزنیم
به یک بنفشه صمیمانه تسلیت گوییم
سری به مجلس سوگ کبوتری بزنیم . . .
(همان، ۴۰۶)
درباره ی معمار انقلاب اسلامی که امین پور خود را از شاعران این مکتب می داند می نویسد:
«لبخندتو خلاصه خوبی هاست
لختی بخند، خنده ی گل زیباست
پیشانیت تنفس یک صبح است
صبحی که انتهای شب یلداست . . .
(همان، ۴۰۷)
از جمله شعرهای زیبا و به یاد ماندنی امین پور در حال و هوای مذهبی، شعری است که در منقبت امام رضا سروده واز خراسان و غربت امام رضا یاد کرده است :
«چشمه های خروشان تو را می شناسند
موج های پریشان تو را می شناسند . . .
اینک ای خوب، فصل غریبی سرآمد
چون تمام غریبان تو را می شناسد . . .
(همان، ۴۰۸)
در شعرهای دیگری که حکم مدح و ستایش را دارد از امام علی (ع)، آقای شریعتی و . . . یاد کرده است. شعرهای در قالب غزل این مجموعه نیز در محتوای عاشقانه سروده شده است .
۳-۱-۳-۵ ) به قول پرستو
دفتر «به قول پرستو» در فضایی کاملاً کودکانه سروده شده است. شعرهای آن ریتمی شاد و فرح بخش را برای کودکان به ارمغان می آورد. کلمات ساده، زبانی سلیس و روان و وزن های آهنگین از جمله ویژگی های این مجموعه است، این دفتر شعری شامل ۱۸ شعر می شود، که شاعر ضمن بیان چند سوال که حاکی از احساس لطیف او می باشد باب گفتگو را با مخاطب خود آغاز می کند:

«چرا مردم قفس را آفریدند؟
چرا پروانه را از شاخه چیدند؟
چرا پروازها را پر شکستند؟
چرا آواز ها را سر بریدند؟
(همان، ۶)
در پایان این بحث یکی از شعرهای زیبای اوکه برای کودکان و در فضای مدرسه سروده شده است را می آوریم :
«آفتاب مهربان
تاج گل بر سر زده
فصل تابستان گذشت
نوبت مهر آمده
کیف های پرکتاب
کفش های بی قرار
می رسد از نو به گوش
زنگ آغاز بهار
خسته از خمیازه ام
می وزد بوی بهار
از کتاب تازه ام
توی باغ مدرسه
های و هوی دوستی
دست های ما پراز
رنگ و بوی دوستی
آشنایی های نو
دوستی های قدیم
کیف و کفش من کجاست؟
مدرسه، ما آمدیم ! (همان، ۱۵)
۳-۱-۴ ) ویژگی های اشعار
شعر قیصر امین پور ویژگی هایی دارد که آن را از شعر هم عصران خویش تا اندازه ای متمایز می کند. هر چند نمی توان او را از جمله شاعران صاحب سبک در نظر گرفت، ولی می توان در شعرش ویژگی های سبکی زیر را جستجو کرد که حایز اهمیت است.
۳-۱-۴-۱ ) سادگی و روانی کلام
شعرهای قیصر از سادگی و سلاست خاصی بهره می برد. او کوشیده است که زبان شعرهایش بیشتر امروزی باشد ودر عین حال که از کنایات و استعارات استفاده می کند ولی در شعرهایش کمتر ابهام به چشم می خورد وخیلی از شعرهایش آن قدر ساده و سلیس و روان است که به راحتی فهمیده می شوند. شعر «سفرایستگاه» از دفتر شعر «دستور زبان عشق» را این طور بیان می کند:
قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود
و من چقدر ساده ام