جدول شماره: طبقه بندی اقلیمی ایستگاههای هواشناسی منتخب بر اساس سیستم دومارتن

ماخذ: تجزیه و تحلیل نگارنده-۱۳۹۳
نقشه شماره۳-۳- نقشه هم اقلیم محدوده مورد مطالعه
منبع:اطلاعات مرکز آمار و تحلیل آن در نرم افزار GISسال ۱۳۹۳
۳-۳-۲- اقلیم،انسان ومنطقه آسایش
برقراری تعادل حرارتی بین بدن انسان و محیط اطرافش یکی از نیازهای اولیه برای تامین سلامت و راحتی او می باشد. برای برقراری این تعادل لازم است دمای پوست، علیرغم تغییرات زیاد درجه حرارت هوای مجاور بدن، ثابت مانده یا تنها به میزان بسیار اندکی تغییر یابد. این چنین تعادلی به ترکیب عوامل مختلفی بستگی دارد. بعضی از این عوامل خصوصیات متابولیکی مشخص بعلاوه فعالیت فیزیکی، نوع لباس وعادت وی به هوای محیط می باشد و بقیه عوامل از قبیل درجه حرارت هوا، تابش آفتاب، رطوبت وجریان هوا هستند که به آنها عوامل اقلیمی اطلاق می گردد. در صورتیکه دمای محیط به حدی بالا باشد که دمای پوست از۳۲ درجه افزایش یابد ابتداعرق کرده، سپس سرگیجه وحالت غش و در ادامه دردمای بالاتر از۴۳ درجه بروز ناراحتی های مغزی و صدمات جبران ناپذیر از عوارض گرمای محیط است. در حالت سرد شدن محیط، دمای پوست نیز کاهش یافته و بتدریج و متناسب باکاهش دمای محیط ابتدا احساس سرما، لرزیدن، احتیاج به پوشش، سپس از دست دادن قدرت تکلم(زیر۲۹درجه دمای پوست) دست می دهد. در دمای زیر ۲۵درجه سفت و سخت شدن اعضای بدن از عوارض کاهش دمای محیط است که بالاخره حداقل در حد کاهش تا ۱۵درجه سانتیگراد دمای پوست امکان زندگی دوباره برای انسان وجود دارد. میزان تبادل حرارت بدن و محیط در جابجایی هوا۴۰درصد، با تبخیر تا ۳۰درصد و با تغییر تابش تا۴۰ درصد می تواند تغییر کند. تبادل حرارت از طریق هدایت بسیار ناچیز است. در دمای ۲۰تا ۲۵درجه سانتیگراد میزان رطوبت هوا تقریبا تاثیری بر انسان نداشته ورطوبت نسبی بین۲۰تا ۸۵ درصد عملا غیر قابل احساس است. در چنین وضعیت گرمایی تنها وقتی هواتقریبا اشباع شده است رطوبت زیاد و تر بودن آن احساس می شود. در دمای بیش از ۲۵درجه سانتیگراد تاثیر رطوبت هوا برانسان به مرور قابل توجه می شود، به خصوص تاثیر آن بر رطوبت و دمای پوست و درجه حرارت های بالاتر بر میزان عرق وتبخیر آن. هوای گرم ومرطوب (شرجی) بدلیل جلوگیری از تعرق وتبخیر پوست باعث ناراحتی شده و هوای گرم وخشک نیز باعث خشکی لبها و مخاط تنفسی گردیده و بدین طریق ناراحتی ایجاد می نماید. عامل دیگری که در میزان تاثیر رطوبت هوا بربدن اثر می گذارد جریان هوا یا باد است. دریک درجه حرارت ثابت افزایش سرعت باد، میزان مجاز وقابل قبول رطوبت نسبی هوا را افزایش می دهد. ترکیب عوامل ذکرشده بر انسان تاثیر گذاشته و با آسایش فیزیکی او رابطه برقرار می سازد. نسبت بین درجه حرارت و رطوبت نسبی هوا در تعیین احساس آسایش انسان تاثیر دارد. در فضای داخلی انسانها در دمای ۲۱تا ۲۶درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۳۰تا۶۰ درصداز نظر فیزیکی راحت هستند. اگر حدود تغییرات ارقام رطوبت نسبی و درجه حرارت را به ترتیبدر محورافقی وعمودی مشخص کرده ترسیم نمائیم محدوده ای بدست می آید که اصطلاحا این منطقه را منطقه آسایش می گویند که در آن انسان احساس آسایش می کند. در روش “اولگی” دمای ۱/۲۱- تا ۸/۲۷درجه سانتیگراد برای تابستان دمای ۲۰تا۴/۲۴درجه سانتیگراد برای زمستان و رطوبت نسبی ۳۰تا ۶۵ درصد را به عنوان شرایط مطلوب پیشنهاد نموده است. تاثیر آفتاب دو اثر بیولوژیکی وحرارتی برانسان می گذاردکه اثر بیولوژیکی آن نتیجه تابش اشعه ماوراءبنفش و اثر حرارتی آن نتیجه تابش اشعه مرئی و مادون قرمز بر بدن انسان است. در شرایطی که دمای هوا کمتر از ۲۱درجه سانتیگراد است تابش آفتاب می تواند باعث گسترش منطقه آسایش گردد. رطوبت باعث کاهش دمای هوای خنک می شود کاهش دمای هوا که در اثر تبخیر رطوبت اضافه شده به آن ایجاد می شود محدوده های بالای منطقه آسایش نیز قابل تحمل گردیده و بدین ترتیب منطقه آسایش گسترش یابد خنک نموده هوابه وسیله افزایش رطوبت به آن می تواند با وسایل مکانیکی یا به طور طبیعی با گیاهکاری یا ایجاد آب نما و فواره ها صورت گیرد. در دماهای بالا، یک حداکثر مطلوب سرعت باد وجود دارد که در آن حالت حداکثر میزان خنک شدن بدن صورت می گیرد. کم شدن سرعت هوا از این حد باعث افزایش دمای پوست و زیاد شدن آن باعث گرمتر شدن بدن از طریق جابجائی خواهد شد. این حد مطلوب باد یک مقدار ثابت نداشته و به عواملی چون دما و رطوبت هوا،قدرت بیولوژیکی بدن و پوشش لباس بستگی دارد.

جدول ۳-۲- حدود آسایش ا نسان در سرعت های مختلف باد