یک طبقه

۴۹۱

۵/۷۷%

۴۹۱

دوطبقه

۱۰۱

۱۶%

۲۰۲

سه طبقه

۳۹

۶%

۱۱۷

چهار طبقه

۳

۵/۰%

۱۲

جمع

۶۳۴

۱۰۰%

۸۲۲

ماخذ: طرح تفصیلی ویژه بافت قدیم ساری(۱۳۷۹) و پیمایش میدانی پژوهشگر
نقشه شماره (۷ ) : تراکم ساختمانی موجود محله
۴-۴-۴٫ شناسایی وضعیت شبکه معابر و دسترسی ها
در طرح های توسعه شهر ساری، محدوده بافت تاریخی توسط محورهای شهری که عمدتاً برای جلوگیری از توسعه شهر ایجاد شده اند محصورشده است. مسیر کمربندی (بلوار امیر مازندرانی- ملامجدالدین، خیابان فرهنگ، شیخ طبرسی) با رفت و آمدی سنگین و موتوری بافت تاریخی را از مجموعه توسعه های جدید جدا ساخته و آن را به صورت جزیره ای رها می کند. دو محور شمالی – جنوبی و شرقی- غربی به عنوان الگوی مداخله (پهلوی اول) که در تمامی شهرهای تاریخی داخل بافت احداث گردیده است، با فراهم نمودن تسهیلات عبور وسایل نقلیه موتوری، تحرک متفاوتی را در شهر ایجاد نموده است.

محدوده آب انبارنو محصور بین خیابان های ۱۸ دی، انقلاب، قارن و فرهنگ می باشد که همگی این محورها جزء محورهای اصلی شهر می باشند و فعالیت های تجاری و خدماتی عمده ای را در جداره های خود جای می دهد. محور آب انبارنو که در نقشه نشان داده شده است، در مرحله ای از تاریخ از مهمترین محورهای شهر بوده است اما امروزه از اعتبار کمتری برخوردار است و به عنوان یک محور داخل محله ای ایفای نقش می کند. محور امتداد خیام نیز که از عهد صفویه به بعد از جمله محورهای مهم این محله بوده، امروزه از محورهای محلی و با اهمیت کمتری در محله آب انبارنو می باشد. سایر بخش های شبکه دسترسی، عمدتاً مسیرهای فرعی و یابن بست ها می باشند که تنها نقش دسترسی به املاک مختلف را در محله دارا می باشند (نقشه شماره ۸).
همانگونه که نقشه مربوط به شبکه معابر محله به خوبی نشان می دهد این محله دارای شبکه ارگانیک است و درعین حال که از نظم بصری ویژه ای برخوردار است و شبکه ای است که برای حرکت پیاده و سواره ملایم شکل گرفته، پاسخگوی نیازهای امروز زندگی شهری نیست. این در حالی است که شهر ساری نیز مانند دیگر شهرهای کشورمان از حضور وسایل نقلیه بدون فراهم بودن زیرساخت های لازم آن در امان نبوده و شاهد تردد حجم بالای ترافیک و به ویژه ترافیک عبوری از شبکه کم عرض محله می باشیم. این خود از نظر بصری و عملکردی تضاد و آشفتگی در بافت محله ایجاد کرده است که مستلزم چاره اندیشی است. از سوی دیگر این شبکه حتی برای حرکت پیاده نیز فاقد کف سازی مناسب می باشد. از ویژگی های ممتاز شبکه برخورداری از کوچه های بن بست با طول کم می باشد.
نقشه شماره (۸): شبکه ارتباطی محله
۴-۴-۵٫ شناسایی بناها و محور های ارزشمند تاریخی
همانگونه که نقشه مربوط به بناها و محورهای با ارزش تاریخی نشان می دهد مجموعه ای از بناهای ارزشمند در امتداد یک محور در محله آب انبارنو قرار دارند که در شهر ساری نظیر آن مشاهده نمی شود. این بناها شامل تکیه آب انبارنو، خانه خانم اخوان، آب انبارنو، بنای ارزشمند با ورودی شاخص، مجموعه کلبادی ۲،
مجموعه فاضلی، مجموعه همجوار با فاضلی، خانه میرگتی، خانه کلبادی ۱، تکیه عباس خانی و مسجد و حوزه علمیه حاج مصطفی خان می باشند. برخی از این بناها ثبت میراث فرهنگی هستند و برخی صرفاً بناهای ارزشمند شناسایی شده و ثبت میراث فرهنگی نمی باشند. علاوه بر این حریم مربوط به این بناهای ارزشمند که توسط سازمان میراث فرهنگی تعیین شده در نقشه نشان داده شده است و مجموعاً به صورت پهنه تاریخی در محله آب انبارنو در نظر گرفته شده است(نقشه های ۹ و ۱۰).
نقشه شماره (۹) : فهرست و جانمایی بناهای تاریخی موجود در محله
نقشه شماره (۱۰): بناها و محورهای با ارزش محله
۴-۵٫ شناسایی طرح ها و برنامه های موجود یا در دست تهیه در ارتباط با محله
بافت قدیم شهر ساری به عنوان هسته مرکزی در طرح تفصیلی شهر (سال ۱۳۶۴) توسط محورهایی که در اطراف این هسته پیش بینی شد از دیگر نقاط شهر جدا و الگوی شهر به صورت قطاعی با یک هسته مرکزی که همان بافت تاریخی شهر بود پیش بینی گردید. طرح جامع تجدید نظر شهر ساری در سال ۱۳۷۴ بافت قدیم شهر ساری را با توجه به عناصر با ارزش تاریخی در آن تحت عنوان یک منطقه شهری دیده و پیشنهاد طرح کاملاً مجزا برای آن ارائه گردید. به طور کلی در محدوده بافت قدیم و محله آب انبارنو از آن تاریخ تاکنون سه طرح در مقیاس های متفاوت و با اهداف مختلف تهیه شده و یا در دست تهیه می باشد. این طرح ها عبارتند از:
طرح تفصیلی ویژه بافت قدیم مصوب ۱۳۸۲
طراحی شهری کوچه آب انبارنو مصوب ۱۳۸۴