در جدول ۴-۱۹ مشخصه های آماری رگرسیون نشان داده شده است. نتایج ضریب بتا نشان می دهد که تنها حمایت عاطفی دوستان تغییرات مربوط به فعالیت بدنی در اوقات فراغت را با اطمینان ۹۹% پیش بینی می کند. همچنین ضریب رگرسیونی متغیر حمایت عاطفی روی بخت فعالیت نشان می دهد که به ازای یک واحد افزایش در نمره حمایت عاطفی دوستان، بخت فعالیت ورزشی جوانان ۲۳/۱ افزایش می یابد.
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
مقدمه
در این فصل به بحث و بررسی پیرامون نتایج پژوهش و ارائه پیشنهادات بر مبنای نتایج به دست آمده خواهیم پرداخت. سرآغاز بحث، نتایج به دست آمده از آمار استنباطی خواهد بود، سپس به بحث و بررسی در مورد موضوع مورد مطالعه پرداخته خواهد شد؛ در پایان نیز پیشنهادات کاربردی و پژوهشی ارائه خواهد شد.
۵-۱- یافته های پژوهش
هدف این پژوهش تعیین نقش حمایت اجتماعی در نحوه ی گذراندن اوقات فراغت (با تأکید بر فعالیت بدنی) در پسران جوان شهر یزد بود. پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی زمینه یابی (پیمایشی) از نوع مقطعی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه جوانان پسر بین ۱۵ تا ۲۴ سال شهر یزد بود که تعداد آن ها طبق آخرین داده های مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ بالغ بر۶۲۰۰۰ نفر می باشد (سالنامه آماری استان یزد، ۱۳۹۰). حجم نمونه با بهره گرفتن از جدول مورگان و با احتساب افت آزمودنی تعداد ۳۸۲ نفر انتخاب شد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با رعایت سهم جوانان هر محله انتخاب شد. شیوه جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود. پرسشنامه به صورت حضوری در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده نتایج زیر بدست آمد:

• بین حمایت والدین و نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد ارتباط معنی داری وجود دارد.

• بین حمایت دوستان و نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد ارتباط معنی داری وجود دارد.

• بعد متغیرهای حمایت والدین و حمایت دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد تأثیر معنی دار دارند و حمایت دوستان تأثیر بیشتری نسبت به حمایت والدین دارد.

• بعد متغیرهای حمایت عاطفی، حمایت اطلاعاتی و حمایت مادی والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد تأثیر معنی دار دارد و حمایت اطلاعاتی والدین بیشترین تأثیر را روی فعالیت ورزشی جوانان دارد.

• بعد متغیرهای حمایت عاطفی، حمایت اطلاعاتی و حمایت مادی دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد تأثیر معنی دار دارد و حمایت عاطفی دوستان بیشترین تأثیر را روی فعالیت ورزشی جوانان دارد.

۵-۲- بحث و بررسی
سؤال اول این تحقیق به بررسی تأثیر حمایت اجتماعی والدین بر نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد می پرداخت که نتایج آزمون t- استیودنت نشان داد که حمایت والدین بر نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد تأثیر معنی دار دارد. در همین ارتباط، وحیدا و همکاران (۱۳۸۵) در تحقیق خود نشان دادند که حمایت والدین در مشارکت زنان در فعالیت بدنی و ورزش مؤثر است. علاوه بر این تحقیق که نتایج آن همسو با نتایج تحقیق حاضر می باشد، یاون هیو و همکاران (۲۰۱۱)، فنگ (۲۰۱۱) و سیلوا و همکاران (۲۰۱۲) نیز در تحقیقات خود نشان دادند که حمایت اجتماعی می تواند در افزایش فعالیت بدنی در زمان فراغت، نقش شایانی داشته باشد. در تبیین این یافته ها می توان گفت انسان همیشه تحت تأثیر دیگران قرار می گیرد. در جامعه ایرانی، حمایت و رضایت والدین به عنوان روشی جهت اجتماعی شدن فرزندان استفاده می شود. والدین می توانند با حمایت های خود از جوانان و تشویق آنها به ورزش نقش مهمی در سلامت آنها ایفا کنند. بنابراین در طی سال های شکل گیری و تکوین شخصیت و رفتار فرد، حمایت والدین از اهمیت زیادی برخوردار است.

سؤال دوم این تحقیق به بررسی تأثیر حمایت اجتماعی دوستان بر نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد می پرداخت که نتایج آزمون t- استیودنت نشان داد که حمایت دوستان بر نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد تأثیر معنی دار دارد. در همین ارتباط قائدی و همکاران (۱۳۸۹)، در مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که تأثیر دو عامل ورزش کردن دوستان و خانواده به تأثیر پیوند ها و روابط در درون جامعه اشاره دارد. هر اندازه که زمینه برای حضور جوانان در جامعه افزایش یابد شبکه روابط جوانان گسترده تر شده و موجبات مشارکت بیشتر جوانان در حوزه های مختلف از جمله امور ورزشی را فراهم می کند. آنچه در خور توجه است تأثیر گذاری شبکه دوستان بر این مشارکت بوده است که با دیدگاه های عنوان شده در تئوری شبکه نیز همخوانی دارد. آنچه که سبب ایجاد تفاوت ها می شود، واکنش هایی است که افراد مهم پیرامون فرد در مقابل او ارائه می کنند. بسیاری از محققین معتقدند حمایت اجتماعی باعث می شود که فرد احساس کند مورد علاقه است، از وی مراقبت می شود، ارزش و احترام دارد و متعلق به یک شبکه از ارتباطات است. سابیستون و کراکر^[۱۴۹] (۲۰۰۸)، در مقاله ای با عنوان «ادراکات شخصی و اثرات اجتماعی به عنوان ارتباط با فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان» لیاقت، شایستگی و احساس شخصی از اثرات اجتماعی و فعالیت بدنی را مورد ارزیابی قرار دادند. نتیجه گرفته شد که احساس شایستگی، لذت، علاقه، اعتقادات و دیگر رفتارهای برجسته، به طور مهمی با فعالیت بدنی نوجوانان مرتبط است. بر اساس این تحقیق پسران نوجوان در مقایسه با دختران، باورهای شایستگی بالاتر، ارزش ها، تأثیرات اجتماعی و رفتارهای فعالیت بدنی بیشتری را گزارش کردند. نتایج تحقیقات اشاره شده با نتایج تحقیق حاضر همسو می باشد و نشان می دهد انسان به عنوان یک موجود اجتماعی، زمان قابل توجهی را در گروه به سر می برد. دیگران مهم با فراهم کردن حمایت های اجتماعی لازم، زمینه را برای مشارکت ورزشی افراد فراهم می آورند و نیز حمایت اجتماعی مرتبط با وظایف و کارکردهایی است که دیگران مهم برای راحت تر سازی انجام عملی توسط فرد، انجام می دهند گفته می شود. بر طبق نظریه یادگیری، رفتار از طریق تجربه مستقیم و مشاهده دیگران و الگو گرفتن از آنها آموخته می شود.
سؤال سوم وچهارم این تحقیق به بررسی تأثیر بعد متغیرهای حمایت اجتماعی والدین و دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد می پرداخت، که نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که حمایت والدین و دوستان هر دو به طور معنی دار روی متغیر فعالیت ورزشی تأثیر گذار می باشد و وارد مدل می شود و متغیر حمایت اجتماعی دوستان تأثیر بیشتری نسبت به حمایت والدین دارد. در همین ارتباط، ترین^[۱۵۰] (۲۰۰۷)، در پایان نامه ی خود با عنوان «ارتباط بین حمایت اجتماعی و پایبندی به یک برنامه ی فعالیت بدنی مبتنی بر همسالان در میان دختران نوجوان» به بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی و پایبندی به یک برنامه پرداخت. ۱۳ شرکت کننده در مدت یک ماه مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج به این صورت بود که حمایت همسالان اثر قدرتمندی به روی مشارکت در فعالیت بدنی محسوب می شود. دوستان می توانند رفتارها و احساسات و ادراکات خود را در جوانان تحت تأثیر قرار داده و ممکن است نقش برجسته تری را نسبت به والدین ایفا کنند.
سؤال پنجم این تحقیق به بررسی تأثیر ابعاد مختلف حمایت اجتماعی والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد می پرداخت که نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که حمایت اطلاعاتی والدین به طور معنی دار روی متغیر فعالیت ورزشی تأثیر گذار می باشد. در همین ارتباط اولیویرا^[۱۵۱] و همکاران (۲۰۱۱)، در مطالعه ای با عنوان «حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی اوقات فراغت» اقدام به بررسی تأثیر گذاری چهار بعد حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت، پرداخت، نتایج به دست آمده نشان دادند که بعد اطلاعاتی حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت یا زمان سپری شده بر حسب فعالیت خاص تأثیر داشته است. نتایج تحقیق نامبرده با نتایج تحقیق حاضر همسو می باشد. در تبیین این یافته می توان گفت والدین با حمایت های خود، مخصوصاً حمایت اطلاعاتی که شامل توصیه ها، جهت گیری ها، پیشنهادات و یا بازخوردها به فرزندانشان راجع به چگونگی عملکردش در اوقات فراغت می باشد ، موجب گرایش هر چه بیشتر آنها به فعالیت های ورزشی می شوند.
سؤال ششم این تحقیق به بررسی تأثیر ابعاد مختلف حمایت اجتماعی دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی پسران جوان شهر یزد می پرداخت که نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که حمایت عاطفی به طور معنی دار روی متغیر فعالیت ورزشی تأثیر گذار می باشد. در همین ارتباط اولیویرا و همکاران (۲۰۱۱)، در مطالعه ای با عنوان «حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی اوقات فراغت» اقدام به بررسی تأثیر گذاری ابعاد حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت پرداخت، نتایج به دست آمده نشان دادند که بعد عاطفی حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت یا زمان سپری شده بر حسب فعالیت خاص تأثیر داشته است. نتایج تحقیق نامبرده با نتایج تحقیق حاضر همسو می باشد. در تبیین این یافته می توان گفت دوستان از طریق احساس همدلی، مراقبت، توجه و علاقه می توانند، شخص را به داشتن احساس راحتی، آسایش، اطمینان، تعلق داشتن و مورد محبت قرار گرفتن به هنگام فشار و تنش مجهز نمایند.
۵-۳- پیشنهادات
۵-۳-۱- پیشنهادهای کاربردی
۱- با توجه به این که نتایج این تحقیق نشان داد والدینی که حمایت های بیشتری برای فعالیت های ورزشی جوانان خود انجام می دهند، فرزندانشان نیز بیشتر اوقات فراغت خود را به ورزش اختصاص می دهند، پیشنهاد می شود تا برای حفظ سلامتی و شادابی جوانان، والدین هر چه بیشتر فرزندانشان را به امر ورزش تشویق کنند و شرایط مساعدی برای این امر فراهم سازند.
۲- نتایج این تحقیق نشان داد افرادی که دارای دوستانی هستند که از فعالیت های ورزشی آنها حمایت می کنند، فعالیت های ورزشی بیشتری نیز در اوقات فراغت خود انجام می دهند؛ بنابراین پیشنهاد می شود والدین روی دوستان فرزندانشان حساس باشند و به جوانان خود توصیه کنند دوستان ورزشکار برای خود انتخاب نمایند. جوانان نیز روابطشان را با دوستان ورزشکار خود افزایش دهند و دیگر دوستان را هم به انجام فعالیت های بدنی در اوقات فراغت تشویق کنند.
۳- بررسی سؤال پنجم تحقیق حاضر نشان داد که حمایت اطلاعاتی والدین به طور معنی دار روی متغیر فعالیت ورزشی تأثیر گذار می باشد و وارد مدل می شود و دو متغیر حمایت عاطفی و ابزاری والدین وارد مدل نمی شوند؛ بنابراین پیشنهاد می شود والدین فقط با یاد آوری و اطلاع دادن در مورد ورزش، ارائه توصیه ها، نظرات و پیشنهادهای مؤثر در خصوص عملکرد فرزندشان در زمان فراغت، جوانان خود را به امر ورزش تشویق کنند؛ و در این راه، نیاز به صرف هزینه های مادی و غیره نیست.
۴- یافته مرتبط با سوال ششم تحقیق حاضر نشان داد حمایت عاطفی دوستان به طور معنی دار روی متغیر فعالیت ورزشی تأثیر گذار می باشد و وارد مدل می شود و دو متغیر حمایت اطلاعاتی و حمایت مادی دوستان وارد مدل نمی شوند؛ بنابراین پیشنهاد می شود، جوانان برای تشویق دوستان خود به ورزش، از لحاظ عاطفی بیشتر به آنها نزدیک شده و آنها را به ورزش تشویق کنند و از همین طریق، محبت، توجه و اعتماد دوستانشان را جلب کنند.
۵-۳-۲- پیشنهادهای پژوهشی
۱- با توجه به مهم بودن فعالیت های ورزشی برای حفظ سلامتی کودکان در سنین پایه، پیشنهاد می شود تا این تحقیق در بین دانش آموزان راهنمایی و ابتدایی شهر یزد نیز انجام شود.
۲- پیشنهاد می شود در مطالعه ای جداگانه روی دختران و پسران، تأثیر حمایت های اجتماعی والدین و دوستان روی ورزش در اوقات فراغت بررسی شود.
۳- با توجه به این که متغیّر های دیگری مانند وضعیت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خانواده ها در نحوه گذراندن اوقات فراغت جوانان تأثیر گذار می باشد پیشنهاد می شود، تأثیر این متغیرها نیز بر روی میزان فعالیت های ورزشی بررسی شود.
۴- در تحقیقی توصیفی نحوه گذراندن اوقات فراغت جوانان شهر یزد و اینکه اکثراً اوقات فراغت خود را به انجام چه کارهایی اختصاص می دهند، بررسی شود؛ تا بتوان به طور مطلوبتری برای اوقات فراغت آنها برنامه ریزی کرد.
منابع
منابع فارسی
آبکار، علیرضا. ۱۳۸۵. جایگاه فعالیت های جسمانی در اوقات فراغت دانشجویان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر.
ابراهیمی، قربانعلی؛ بهنوئی گدنه، عباس. ۱۳۸۸. اوقات فراغت و هویت: بررسی جامعه شناختی رابطه اوقات فراغت با هویت شخصی در بین جوانان شهر بابلسر، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال پنجم، ۱۴: ۱۴۸-۱۲۷.
ابراهیمی، قربانعلی؛ رازقی، نادر؛ مسلمی پطرودی، رقیه. ۱۳۹۰. جامعه شناسی کاربردی، سال بیست و دوم، شماره پیاپی ۴۴.
احمدی، سید احمد. ۱۳۷۵. روان شناسی نوجوانان و جوانان: شخصیتی، رفتاری، تحصیلی، شغلی، بزهکاری، تهران، نشر نخستین: شعله.
احمدی، خدابخش؛ فتحی آشتیانی، علی ؛ ثابتی، زهرا. ۱۳۸۴. بررسی شیوه های اثر بخش و غیر اثر بخش گذراندن اوقات فراغت در بین فرزندان کارکنان سپاه ،کتابچه خلاصه مقالات سومین کنگره طب نظامی، ۱۵-۱۳، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ، ص ۴۱۲.
اردکانیان، عباس. ۱۳۸۹. اهمیت اوقات فراغت در ارتقای سلامت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر.
اسدی، علی. ۱۳۵۲. گذران فراغت در رضائیه، تهران: دبیر خانه شورای عالی فرهنگ و هنر، فرهنگ و زندگی، شماره ۱۲.
افروز، غلامعلی. ۱۳۷۰. هنگامه های فراغت، زمینه ساز بهداشت روانی و بستر خلاقیت ها، مجله پیوند، شماره ۱۴۲.
الهام پور، حسین ؛ پاک سرشت، محمد جعفر. ۱۳۸۲. بررسی الگوی گذراندن اوقات فراغت دانشجویان دانشگاه شهید چمران، مجله علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، دوره ی سوم، سال دهم، شماره های ۳و۴ ، صص ۶۲-۳۹.
امیرتاش، علی محمد. ۱۳۸۳. فوق برنامه و اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت های ورزشی، مجله المپیک، سال دوازدهم، شماره ۲ پیاپی، تابستان ، صص ۳۷-۵۱.
برازنده، علی. ۱۳۷۷. بررسی عوامل مؤثر در گذراندن اوقات فراغت کارمندان بانک مرکزی، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی.
بیوک آﻗﺎزاده، ﺑﻬﺮوز. ۱۳۸۵. ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺤﻮه ﮔﺬران اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﭘﻴﺎم ﻧﻮر ﻣﺸﮕﻴﻦ شهر، داﻧﺸـﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت.
پاپلی یزدی، محمد حسین ؛ سقایی، مهدی. ۱۳۸۵. گردشگری؛ ماهیت و مفاهیم، انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، تهران، چاپ اول.
پاک سرشت، سلیمان. ۱۳۸۵. مصرف اینترنت در سبک های فراغتی جوانان تهرانی، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره ۵ ، سال دوم. بهار و تابستان ۸۵.
پور اسماعیل، احسان. ۱۳۸۵. بهره وری از اوقات فراغت با توجه به نظرات جامعه شناسان و مقایسه ی آن با آموزه های حیاتی، پژوهش دینی. زمستان، شماره ۱۴، صص ۲۰۶-۱۸۴.
پهلوان، منوچهر ؛ برزیگر، سیده فاطمه. ۱۳۹۰. بررسی گرایش به نحوه ی گذراندن اوقات فراغت در بین دختران مقطع متوسطه شهرستان آمل، فصلنامه جامعه شناسی مطالعات جوانان. سال دوم، شماره ۳، پاییز، صص ۶۶-۵۳.
تندنویس، فریدون. ۱۳۷۵. نحوه گذراندن اوقات فراغت دانشجویان کشور با تأکید بر فعالیت های ورزشی، پایان نامه دکتری، دانشگاه تهران.