زیستگاه‌های ارائه شده در رتبه ۱ در بر دارنده:
-A زیستگاه‌های دریایی (Marine habitat)، -B.زیستگاه‌های ساحلی (Coastal habitat)
-C آب‌های سطحی (Inland surface water)، -D مرداب‌ها، باتلاق‌ها و لجنزار‌ها (Mires, bogs and fen)، -Eچمنزار‌ها و زمین‌هایی با غالبیت علف‌های پهن برگ، گلسنگ و خزه ها (Grassland and lands dominated by forb, moss or lichens)، -Fخلنگ‌زار، بوته‌زار و توندرا (Heathland scrub and tundra)، -G جنگل‌های فشرده، جنگل‌های تنک و سایر زمین‌های پوشیده شده توسط درخت (Woodland, forest and other wooded land)، -H زمین‌های بدون پوشش یا با پوشش اندک (Inland unvegetated and sparsely vegetated habitat)، -I زیستگاه‌هایی که به طور منظم یا نا منظم باغبانی و کشاورزی درآن‌ها صورت می‌گیرد (Regularly or recently cultivated or agricultural, horticultural and domestic habitat)، -Jزیستگاه‌های صنعتی، ساختمانی و دیگر زیستگاه‌های مصنوعی(۴۱).

شکل شماره ۱-۲: کلید شناسایی زیستگاه‌های رتبه ۱ بر اساس طبقه بندی EUNIS

۲-۲-۵- تعیین پوشش گیاهی منطقه

گونه های گیاهی در منطقه به تنهایی زندگی نمی‌کنند. آن‌ها همواره به طور جمعی، منطقه‌ای را اشغال می‌کنند. جامعه گیاهی (plant community) مجموعه ای از گونه‌های گیاهی است که با هم در محل ویژه ای رشد می‌کنند. واژه جامعه جنبه‌ی عمومی دارد و می‌تواند هر اندازه و مساحتی داشته باشد (۳۳).
در منطقه مورد مطالعه جامعه گیاهی براساس گونه غالب که بیشترین درصد تاج‌پوش را به خود اختصاص می‌دادند تعیین شد.

۲-۲-۶- تهیه بانک اطلاعات

در نهایت تمام مشخصات نمونه‌های شناسایی شده در یک بانک اطلاعات وارد شد. اطلاعات بدست آمده شامل: نام تیره، جنس، گونه، نام جمع‌ آوری‌کننده، تاریخ جمع‌ آوری، ارتفاع و طول وعرض جغرافیایی، جهت شیب و نوع زیستگاه وریززیستگاه، شکل زندگی، کرولوژی وغیره در بانک اطلاعات Access ثبت شد. مختصات جغرافیایی نمونه‌های جمع‌ آوری شده در بانک اطلاعات به کمک برنامه ۱۱.۵ Mapinfo به فرمت KML تبدیل شد تا بتوان نقاط جمع آوری را در برنامه Google earth نشان داد. با این کار جهت شیب دقیق‌ترمشخص شد.

۲-۲-۷- تهیه برچسب‌های شناسایی نمونه‌ها

سپس با بهره گرفتن از نرم افزار Word برچسب‌هایی برای هر نمونه تهیه گردید که دارای اطلاعاتی از قبیل: شماره گونه، نام تیره، جنس، موقعیت جغرافیایی (شامل طول، عرض و ارتفاع)، جهت شیب، نوع زیستگاه و ریز زیستگاه، نام علمی صحیح برای گونه، نام محلی گونه، نام شناسایی کننده، نام جمع‌ آوری‌کننده بود. تمام نمونه‌ها و دوبلیکیت‌های(مضاعف) آن‌ها پس از تنظیم نهایی و چسابانده شدن بر روی مقوای مخصوص و نصب برچسب‌های شناسایی برآن‌ها، تحویل هرباریوم دانشگاه شیراز گردید.

بعد از شناسایی گیاهان و تهیه بانک اطلاعات، فهرستی از گونه‌های گیاهی منطقه همراه با فرم رویشی و کرولوژی آن‌ها تهیه شد.
هم چنین جهت تهیه نمودار‌های مختلف از نرم افزار Excel استفاده شد.
فصل سوم

نتایج

در این مطالعه در مجموع ۴۹۹ نمونه گیاهی در ۱۰۳ ایستگاه جمع‌ آوری گردید. بیشترین جمع‌ آوری‌ها در فصل بهار انجام شد چرا که بیشترین میزان گلدهی گیاهان در فصل بهار می باشد(شکل ۲-۳).
شکل ۱-۳: تصویر ماهواره‌ای از منطقه مورد مطالعه همرا با موقعیت و شماره‌ی ایستگاه‌های جمع‌ آوری نمونه‌ها
(برگرفته از Google earth)(57)
شکل ۲-۳: نمودار میزان گلدهی گیاهان منطقه در فصول مختلف (برحسب درصد)
نمونه‌های جمع‌ آوری شده، مورد شناسایی قرار گرفتند (جدول ۱پیوست). نهایتا تعداد ۳۱۵ گونه گیاهی متعلق به ۶۵ تیره و۲۳۷ جنس در منطقه شناسایی گردید. گیاهان گلدار در منطقه غالب بودند که گیاهان دولپه با ۵۴ تیره ۲۰۱ جنس و۲۷۳ گونه (%۶/۸۶)، متنوع‌ترین بوده و پس از آن گیاهان تک لپه ای با ۸ تیره، ۳۳ جنس و ۳۹ گونه (%۴/۱۲) قرار می‌گیرد. نهانزادان آوندی با ۲ گونه (%۷/۰) و بازدانگان با ۱ گونه (%۳/۰) بین نمونه‌های جمع‌ آوری شده حضوردارند(جدول۳-۱).
جدول شماره ۱-۳: تعداد تیره، جنس و گونه‌ی مربوط به هر کدام از گروه‌های گیاهی