در بررسی فیلم‌های دوره‌ی قبل از انقلاب، خشونت فیزیکی به طور مشخصی دیده شده است. شخصیت زن‌مش‌حسن در فیلم گاو، مورد خشونت فیزیکی مرد قرار نگرفته است. اما شخصیت مهری در فیلم آقای هالو، خشونت فیزیکی را به شکل آزارهای جسمی تجربه کرده است که کشیدن مو و پیچاندن دست را شامل می‌شود. خشونتی که توسط حبیب به آرامی انجام می‌شود و به عنوان مجازاتی برای زن خاطی در نظر گرفته می‌شود تا به این شکل مشخص شود که تحت سلطه‌ی چه کسی است. شخصیت مهری در فیلم پستچی نیز در شدید‌ترین نوع خشونت، مورد ضرب و شتم همسر قرار می‌گیرد و در پایان داستان توسط همان مرد بوسیله‌ی ضربات چاقو به قتل می‌رسد. خشونتی هولناک که زن را در نهایت قربانی می‌کند. این زن نیز زنی خاطی است، خیانت کرده است و به این شیوه توسط مرد عاشق، پایانی رقت انگیز می‌یابد. اما شخصیت زهرا در فیلم دایره‌ی مینا تحت خشونت فیزیکی قرار نگرفته است. در فیلم‌های دهه شصت، شخصیت مادر در فیلم اجاره‌نشین‌ها خشونت فیزیکی را تجربه نمی‌کند. اما در فیلم ‌هامون شخصیت مهشید نیز مورد خشونت فیزیکی قرار می‌گیرد. سیلی خوردن زن، پرتاب شیء به سمت زن، کتک زدن زن و نیز تهدید به قتل زن با اسلحه از موارد اعمال خشونت توسط همسر است. مرد عاشق که عشقش را از دست‌رفته می‌پندارد، در این مسیر تلاش می‌کند زن را به خودش بازگرداند و در غیر این صورت از وی انتقام بگیرد. اما شخصیت بانو در فیلم بانو مورد این نوع خشونت قرار نگرفته است. در فیلم‌های دهه هفتاد (هر دو نیمه‌ی این دهه) خشونت فیزیکی علیه زنان اعمال نشده است. این به آن معنی است که یا زنان از قدرت بیشتری برخوردار بوده‌اند و یا این که متخاصمان و مرتکبان بالقوه، گفتمان اجتماعی نوینی از ابراز خشونت داشته اند که در آن خشونت فیزیکی نفی شده است. در دهه هشتاد نیز شخصیت‌های زن، تحت خشونت فیزیکی قرار نگرفته‌اند. اما شخصیت هانیه در فیلم سنتوری، بار دیگر این نوع خشونت را تجربه می‌کند. علی همسر معتادی است که زن را کتک زده و به پرتاب شیء و هل دادن او مبادرت ورزیده است.

روی‌هم‌رفته می‌توان گفت که شخصیت‌های زن فیلم‌های مهرجویی تا پایان نیمه‌ی اول دهه شصت خشونت فیزیکی را تجربه کرده‌اند و سپس با وقفه‌ای طولانی این نوع خشونت در فیلم سنتوری در دهه هشتاد نمایش داده شده است. البته شدت این خشونت در دهه هشتاد ضعیف‌تر از دوره‌ی قبل بوده و صحنه‌ی خشونت بسیار کوتاه و گذرا نمایش داده شده است. دهه هفتاد دوره‌ی موفقی در منع نمایش خشونت فیزیکی علیه زنان نقش اول فیلم‌ها بوده است. نکته‌ی دیگر این که این نوع خشونت‌ها توسط مردان علیه زنان اعمال شده است، مردانی که اغلب عاشق‌پیشه و تنها بوده و مالکیت و سلطه‌ی خود را به این نحو ابراز می‌کرده‌اند.