مدیر ارشد اجرایی به عنوان یک تفکر در زمینه بینش کسب و کار و عملیات کاری تلقی می شود.

تأثیر فناوری اطلاعات در ارتقاء مدیران

 

جدول ۲-۲٫ تأثیر فناوری اطلاعات در ارتقاء نقش های یک مدیر موفق (صرافی زاده و علی پناهی، ۱۳۸۰).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نقش مدیر توصیف نقش میزان تاثیر فناوری اطلاعات در ارتقاء نقش مدیر رئیس تشریفاتی نقش های ارتباطی که در آن، مدیر به عنوان نماینده سازمان عمل می‌کند. شرکت در محافل، مجالس، مهمانی های رسمی اتحادیه ها و …. از این جمله هستند. – رهبر مدیر با زیر مجموعه ارتباط برقرار و موجبات رشد و انگیزه آنان را فراهم می‌سازد. این نقش بیشتر بر ابعاد اجتماعی و انسان شناسی متمرکز و کمتر متوجه ابعاد ماموریتی سازمان است. ۶۰ درصد رابط در این نقش، مدیر، اطلاعات مورد نیاز سازمان را از طریق شرکت در شبکه های ارتباطات فراهم می آورد. مشارکت در انجمن های حرفه ای، جلسات غیر رسمی صرف نهار و باشگاه های مدیریتی برخی از این امور هستند. ۱۰۰ درصد نظاره گر مدیر با دریافت حساب شده اطلاعات داخلی و خارجی سازمان، عملکرد سازمان و حوادث خارج از سازمان را نظاره می‌کند. مدیر برای ایفای این نقش باید سیستم اطلاعات ایجاد نماید. ۱۰۰ درصد توزیع گر در این نقش، مدیر، اطلاعاتِ واقعی و با ارزش (داخلی وخارجی) را به زیرمجموعه های خود منتقل می‌کند. سخنرانی ها و جلسات و مذاکرات رودرو نیز برخی از ابزار ایفای این نقش هستند. ۹۰ درصد سخنگو مدیر، اطلاعاتی راجع به عملکرد برنامه های سازمان در اختیار مراجع خارج سازمان قرار می‌دهد. ۹۰ درصد کار آفرین در این نقش مدیر، منشإ آغاز تحولات سازمانی به شمار می‌آید. به کار گیری فناوری جدید در سازمان، درک و پیاده سازی نظام های جدید مدیریتی از جمله مصادیق این نقش هستند. ۷۰ درصد حل مشکلات پرداختن به مشکلات اداری سازمان و رفع آن ها از جمله نقش های مهم مدیریتی است. مشکلات نیروی انسانی، منابع حیاتی سازمان، کیفیت و یا کمیت تولیدات برخی از این موارد هستند. ۲۰ درصد تخصیص گر منابع در این نقش، مدیرچگونگی به کارگیری منابع سازمان را کنترل می‌کند. تخصیص بودجه، نیروی انسانی و امکانات ویژه از مصادیق ایفای این نقش هستند. ۲۰ درصد مذاکره گر این نقش مدیریتی شامل فعالیت های مذاکراتی با سایر سازمان ها می‌باشد. مذاکره با مدیران زیر مجموعه و رؤسا نیز از جمله این نقش ها می‌باشد. ۳۰ درصد

تعریف سازمان

 

سازمان عبارت است از فرآیندی نظام یافته از روابط متقابل افراد برای دست یافتن به اهداف معین که دارای عناصرذیل است:

 

الف) سازمان همیشه از افراد تشکیل می شود.

 

ب) افراد به طریقی با یکدیگر ارتباط دارند.

 

ج) روابط متقابل را می توان نظام بخشید.

 

د) کلیه افراد در سازمان دارای هدف های مشخص هستند.

 

ه) روابط متقابل همچنین نیل به هدف های مشترک سازمانی را میسر می‌کند.

 

سازمان بنا به یک تعریف رسمی عبارت است از مجموعه ای از افراد که برای دستیابی به یک هدف مشترک با یکدیگر کار می‌کنند تا خدمات یا کالاهایی را تولید یا عرضه کنند و نیازهای مشتریان یا ارباب رجوع را برآورده سازند این مجموعه هدفمند پیرو یک نظام است، و دارای مرزها و حدودی است که آن را از محیط خود جدا می‌سازد.

 

عده ای نیز سازمان را با داشتن جایگاه و فضای فیزیکی تطبیق نموده و آن را دارای هیئت مدیره، بنا، جایگاه، سلسله مراتب، تقسیم‌بندى وظایف، ارتباطات و هماهنگى می دانند که همه براى رسیدن به هدف معینی، به طور قانونى گرد هم آمده‌اند. به عبارت دیگر، سازمان برخلاف “نهاد”، داراى محل خاص است و حال آنکه نهاد در سراسر جامعه معینى پراکنده است )میرزائیان، ۱۳۹۱).

 

نقش فناوری اطلاعات در سازمان

 

به منظور درک تأثیرات فناوری اطلاعات بر سطوح سازمانی، می توان از اثرات کمی آن بر فرایند تولید سازمان آغاز نمود. تحقیقاتِ گذشته میان بهره گیری از فناوری اطلاعات در مکانیزه کردن فرایندها، تأمین اطلاعات بهتر و تغییر شکل کل فرایند، تفاوت قائل است.

 

تأثیر فناوری در مرحله اول، جایگزین کردن سرمایه بجای نیروی کار انسانی است. درمرحله دوم نقش آن به عنوان فناوری هماهنگ کننده می‌باشد که این نقش در سازمان‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار است (صرافی زاده، ۱۳۸۳).

 

سیستم های اطلاعاتی

 

سیستم اطلاعاتی، سیستمی است مبتنی بر رایانه که تحت کنترل مستقیم مدیر یا کاربر بوده و اطلاعاتی به روز را درباره شرایط داخلی و خارجی سازمان برای آن ها فراهم می‌سازد (واتسون به نقل از فتح الهی، ۱۳۸۵).

 

همان‌ طور که گفته شد به دلیل گستردگی و پیچیدگی موجود در سازمان‌ها، مدیران اطلاعات و متخصصان اطلاعاتی، به سیستم های اطلاعاتی، روی آورده اند. البته سیستم های اطلاعاتی به آن نقطه نرسیده اند که بتوانند فکر یا برنامه ریزی کنند و به چگونگی تغییرات واکنش نشان دهند. هنوز در هر سازمان چندین اتاق برای افرادی که این سیستم ها را اداره می‌کنند وجود دارد و باید توجه داشت که فقط یک اقلیت کوچک از این افراد عملاً سیستم های رایانه‌ای یا سیستم های فن‌آوری اطلاعات را طراحی می‌کنند. تعداد زیادی از این افراد کاربر نهایی هستند مانند مدیران، کارکنان اداری و دیگران که از رایانه در زمینه‌های شغلی خود استفاده می‌کنند (کارتین^[۴۵]، ۱۳۷۷).

 

اجزای سیستم اطلاعات سازمانی

 

۱- منابع ورودی

 

الف) منابع مالی یا سرمایه که منبع مهم ورودی است، برای تأمین سایر منابع بسیار ضروری می‌باشد.

 

ب) منابع انسانی که باید دانش، مهارت و تجربه لازم برای اجرای عملیات سازمان و فرایند تولید (دانش و خدمات مرتبط) را داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که نیازهای مخاطبان تأمین خواهد شد.

 

ج) مواد خام و عملیاتی که روی آن انجام می‌گیرد اصلی ترین منبع ورودی در فرایند تولید می‌باشد. در فرایند آموزش و پرورش منظور از مواد خام دانش آموزانِ ورودی می‌باشند.

 

د) برخی از مواد مانند انرژی، مستقیماً در تولید خدمات مورد استقاده قرار می‌گیرد و برخی دیگر مانند خدمات حسابرسی، غیر مستقیم در فرایند تولید نقش دارند. این مواد و خدمات معمولاً در قبال وجه از سازمان های دیگر تهیه می شود.

 

ه) اطلاعات که منظور از آن اطلاعاتی است که به محیط بیرونی سازمان مربوط است. اما در عین حال سازمان به اطلاعاتی ‌در مورد منابع مورد بحث مانند سرمایه، مواد و کارکنان و دانش آموزان و نیز افراد متخصص و هزینه لازم برای استخدام و یا آموزش آن ها نیاز دارد (صرافی زاده و علی پناهی، ۱۳۸۰).

 

۲- عملیات

 

الف) وظایف و فعالیت های اصلی که مستقیماً به تولید و عرضه دانش یا خدمات به مخاطبان مربوط می شود، مانند عملیات تدارکات و تهیه ملزومات آموزشی، خرید، دریافت کالا، کنترل مواد و تأمین خدمات، عملیات تبدیل منابع ورودی به محصول مورد نظر، ارائه محصول نهایی به جامعه، عملیات تکمیلی مانند کنترل کیفیت و ارائه خدمات مربوطه.