تمایل به پذیرفتن مقررات بهداشت.
اطاعت کردن از مقررات زمین بازی.
۲/۲- میل به پاسخدهی :‌

آشنا ساختن خود با مسائل مهم جاری مربوط به امور بین المللی، ‌سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی از طریق خواندن و بحث اختیاری در باره آنها.
پذیرش مسئولیت در باره سلامت خود و محافظت از سلامت در باره آنها.
پذیرش مسئولیت در باره سلامت خود و محافظت از سلامت دیگران.
۳/۲- خرسندی در پاسخدهی :

کسب لذت از مطالعه به عنوان تفریح.
کسب لذت از صحبت کردن با افراد مختلف.
۰/۳- ارزش گذاری : در این مرحله یادگیرنده احساس می‌کند که چیزی چون درس فیزیک، شیمی، ریاضی و غیره دارای ارزش است. در این سطح از طبقه بندی، ‌یادگیرنده چیزی را بر چیزی دیگر ترجیح می‌دهد، و حتی ممکن است نسبت به آن نوعی تعهد احساس نماید. در این رابطه یادگیرنده رفتار مورد نظر را در موقعیتهای مختلف با چنان ثباتی از خود بروز می‌دهد که میتوان پذیرفت او نوعی ارزش را برگزیده است. این طبقه از سه خرده طبقه به شرح زیر تشکیل یافته است :‌
۱/۳- پذیرش یک ارزش :

شوق مستمر در کسب توانایی صحبت کردن و نوشتن به طور موثر.
افزایش حس نوع دوستی و همرنگی با انسانهای دارای ملیتهای مختلف.
۲/۳- ترجیح دادن یک ارزش :

پذیرش مسئولیت بر ای جذب اعضاء گوشه گیر گروه به گفتگو.
آزمایش عمدی نقطه نظرهای گوناگون در مسائل مورد بحث به منظور کسب نوعی عقیده در باره آنها.
۳/۳- تعهد :

هواداری از عقاید و آرمانهایی که اساس دموکراسی را تشکیل می‌دهند.
ایمان به نیروی استدلال و روش های آزمایشی و مباحثه.
۰/۴- سازمان دادن ارزشها : معنی این طبقه آن است که یادگیرنده مجموعه ای از ارزشها را معین می‌سازد. این طبقه به دو خرده طبقه با نامهای زیر تقسیم شده است :‌
۴/۱- درک مفهوم یک ارزش :

کوشش در جهت تشخیص ویژگیهای یک موضوع هنری مورد تحسین.
کسب قضاوت در باره مسئولیت جامعه برای حفظ منابع انسانی و مادی.

۲/۴- سازمان دادن یک نظام ارزشی:

ارزیابی سیاستها و اقدامات اجتماعی مختلف با توجه به معیارهای رفاه اجتماعی نه با توجه به منافع گروه های اختصاصی.
برنامه‌ریزی برای تنظیم کردن زمان استراحت با فعالیتها.
۰/۵- تشخیص به وسیله یک ارزش یا مجموعه ای از ارزشها : در این مرحله یادگیرنده طبق ارزشهای خود، به نحوی رفتار میکند که رفتار او نشان دهنده شخصیت، جهان بینی، ‌و فلسفه مختص به اوست. این طبقه دارای دو خرده طبقه با نامهای زیر است :
۱/۵- آمادگی کلی :‌

آمادگی برای پذیرش قضاوتها و تغییر دادن رفتار بنابر تجارب به دست آمده.
قضاوت در باره مسائل بر حسب موقعیتها، مقاصد، ‌و پیامدها نه بر حسب تصورات ثابت و جزمی‌یا اندیشه های احساسی شخصی.
۲/۵- تشخص :‌

کسب مجموعه ای از رفتار و اعمال برای تنظیم زندگی شخصی و اجتماعی بر اساس اصول اخلاقی متناسب با آرمانهای دموکراتیک.
کسب یک فلسفه پایدار برای زندگی.
۱۵-۲- حوزه روانی – حرکتی :
هدفهای حوزه روانی – حرکتی به حرکات و اعمال ماهرانه بدنی چون نوشتن، تایپ کردن، نواختن آلات موسیقی، ‌ورزش کردن، و انجام دادن مشاغل و حرفه های گوناگونی که با فعالیت بدنی و روانی هر دو سروکار دارند گفته می‌شود. در آثار رواشناسی و آموزش و پرورش از مهارتهای روانی – حرکتی بیشتر با اصطلاح مهارتهای « حرکتی » یاد شده است.
متخصصان آموزش و اندازه گیری و ارزشیابی که طبقه های سه گانه حوزه شناختی، ‌روانی – حرکتی، و عاطفی را تهیه کرده اند. پس از طبقه بندی حوزه های شناختی و عاطفی، کار خود را متوقف ساختند. و طبقه بندی حوزه روانی – حرکتی را تهیه نکردند. اما کسان دیگری به ایجاد طبقه بندیهایی برای حوزه روانی – حرکتی اقدام نمودند. کیبلر، بارکر و مایلز ( ۱۹۷۰ ) این حوزه را با توجه به مراحل رشد کودکان طبقه بندی کرده اند. شرح مختصر این طبقه بندی و تعدادی هدف نمونه برای طبقات مختلف آن در زیر آمده است.
۰۰/۱- حرکات کلی بدنی : رفتارهای مربوط به این طبقه به وسیله حرکات مستقل اندامها یا حرکات یک اندام در هماهنگی با اندامهای دیگر مشخص می‌شوند. هر چند که فعالیتهای این طبقه مستلزم هماهنگی بین چشم و گوش است، هدفهای این طبقه معمولاٌ نیرومندی، سرعت، ‌یا دقت این گونه حرکات کلی را مورد تأکید قرار میدهند. خرده طبقه های این طبقه به قرار زیرند :
۱۰/۱- حرکاتی که مربوط می‌شوند به اعضای بالای بدن :
هدف نمونه :‌ دانش‌آموز بتواند یک توپ بیس بال راتا فاصله ۱۰ متری پرتاب کند.
۲۰/۱- حرکاتی که مربوط می‌شوند به اعضای پایین بدن :
هدف نمونه :‌دانش‌آموز بتواند ۱۰۰ متر را در ۱۵ ثانیه بدود.