کل تقاضای اقتصاد از تولیدات منطقه یا کشور مجموع تقاضای واسطه برای بخش های مختلف اقتصادی و تقاضای نهایی برای این کالاها و خدمات بدست می آید. یعنی:

(۱۲-۲)

که دراین رابطه X_i تقاضای واسطه برای بخش i و y_i تقاضای نهایی برای کالاها و خدمات تولیدشده از تولیدات تولیدشده در داخل و Q_i ستانده (تولید) کل بخش i است. از طرفی نهاده کل از جمع نهاده های واسطه (هزینه واسطه) و جمع ارزش افزوده نهاده های نخستین و واردات به دست می آید. یعنی:

(۱۳-۲)

ناحیه I و II هریک از سطرهای جدول سرنوشت یا مقصد فرآورده های بخش مربوطه را به طور کامل نمایان می سازد. در ناحیه III اجزای ارزش افزوده ای که در هریک از بخش ها ایجاد می شود یعنی نهاده های نخستین نشان داده شده است. این نهاده ها از آن رو نخستین نامیده می شوند که برخلاف مقادیر مندرج در سطرهای نواحی I و II جدول جزء فرآورده های تولید جاری نیستند. ازجمله مصرف سرمایه موجود (استهلاک)، به کار گماردن نیروی انسانی و بهره برداری از زمین، ارتباط سه ناحیه مختلف جدول این امکان را فراهم می آورد تا محاسبه تولید ناخالص داخلی از سه روش تولید، مصرف و درآمد به صورت یکجا و منسجم ایجاد شود.
در ناحیه IV قاعدتاً باید ارزش افزوده ای که مستقیماً در بخش های نهایی ایجاد شده و در همان بخش ها مصرف می شود درج کرد. نمونه بارز این گونه ارزش افزوده، خدمات خانگی است که در بخش خانوارها ایجاد شده و توسط خا نوارها مصرف می شود.
با این حال با توجه به این که این ناحیه خرید مستقیم عوامل تولید (خودمصرفی) است و اهمیت کمتری دارد در بیشتر جدول ها این ناحیه را خالی می گذارند. زیرا طبق تعریف متقاضیان نهایی ارزش به فراورده ها نمی افزایند اگر بخواهیم جدول داده- ستانده از هر نظر با حساب های ملی هماهنگ شده باشد ناگریز باید ارقامی را در این ناحیه بگنجانیم که به دلیل تفاوت در چگونگی تنظیم حساب های ملی، در همه کشورها روش یکسانی وجود ندارد.
حاشیه جدول در سطرها کل تولید هر بخش که شامل مصرف توسط تقاضای واسطه و مصرف توسط متقاضیان نهایی است و حاشیه جدول در ستون ها کل نهاده های هر بخش شامل نهاده های تولید داخلی و واردات را نشان می دهند که جمع سطر و ستون متناظر باید برابر باشد.
۵-۸-۲ روابط اساسی داده- ستانده
در ماتریس مبادلات بین بخشی، عناصر ماتریس ضرایب فنی (ماتریس A) را با a_ij نشان می دهیم و صورت زیر تعریف می کنیم:

(۱۴-۲)

که X_ij نشانگر میزان تولیدات بخش iبصورت کالای واسطه یا ماده اولیه مورد استفاده در بخش j و Q_{j ­}نشانگر میزان نهاده مصرف شده به صورت مواد اولیه و کالاهای واسطه تولید داخل و خارج و نهاده های اولیه در بخش j است. در واقع a_ij نشان می دهد به ازای هر واحد تولید در بخش j چه میزان به تولید بخش i در بخش j نیاز است که نشان دهنده اثر مستقیم تولید بخش j بر بخش i است.
جمع ستونی ماتریس A یعنی:

(۱۵-۲)

شاخص در ارتباط جزئی پسین ^[۲۳] نامیده می شود که نشان دهنده طرف تقاضای اقتصادی است جهت مقایسه میزان وابستگی بخش های اقتصادی مورد مطالعه به اقتصاد منطقه یا کشور بکار می رود. و نشانگر این است که به ازای یک واحد افزایش در تولید محصول بخش j بطور مستقیم چه مقدار برای نهاده تمامی بخش ها تقاضا وجود دارد یعنی میزان وابستگی بخش j به اقتصاد منطقه یا کشور را نشان می دهد. هرگاه این ضریب برای بخشی از اقتصاد بزرگ باشد بدین معنی است که به نظام تولید بسیار متکی بوده و خریدار داده های واسطه بیشتری می باشد.
جمع ستونی ماتریس Aهمواره کوچکتر از عدد یک است زیرا این جمع نسبت هزینه های پرداختی بابت خرید مواد اولیه و یا نیمه ساخته تولید داخل بکل هزینه نهاده های بخش مربوطه را نشان می دهد.
با بهره گرفتن از رابطه (۱۵-۲) ماتریس X_{ij ­}به صورت زیر درمی آید:

(۱۶-۲)