[۶] http://www.atryco.com/en/index.php/download/16-2012-04-14-09-54-39/82-concept
[۷] http://www.omega.com/
[۸] “DataSheet Max6675”, MAXIM Co, 2002
[۹] http://www.gilsoneng.com/reference/ THERMOCOUPLE GENERALINFORMATION.pdf
[۱۰] “SPI Block Guide V03.06 “ Motorola inc. , 2001
[۱۱] http://zone.ni.com/reference/en-XX/help/371361K-01/
پیوست الف: جدول ترموکوپل نوع K
پیوست ب: Reentrant در نرم­افزار LabVIEW
Reentrant چیست؟
وقتی که در روال برنامه نیاز دارید از یک SubVI (زیر برنامه) در چند نقطه بطور هم­زمان استفاده کنید یا SubVI مذکور در طول پردازش­های خود به داده­هایی که در RAM رایانه قرار می­دهد نیاز دارد. باید از این تکنیک استفاده نمایید.
انواع Reentrant در نرم­افزار LabVIEW و چگونگی استفاده از آن
Non - reentrant execution
وقتی که یک SubVI در حالت Reentrant نباشد و آن را در چند نقطه مختلف بطور هم­زمان صدا بزنند، باید به صورت نوبتی این SubVI اجرا شود یعنی برای هر بار استفاده باید بقیه نقاط منتظر بمانند تا کار نقطه قبل تمام شود سپس نوبت به بعدی برسد (شکل ب-۱).

دلیل این امر این است که وقتی یک VI در حالت Reentrant نیست فقط از یک فضا برای اجرای روتین برنامه استفاده می­ کند.
به عنوان مثال فرض کنید از یک SubVI وقتی در حالت Non - reentrant execution (حالت پیش فرض LabVIEW) است، در سه نقطه بطور هم­زمان بخواهیم استفاده کنیم.
شکل ب-۱: Non - reentrant execution
Shared clone reentrant execution
وقتی کهSubVI در حالت Shared clone reentrant execution باشد، اولین بار که صدا زده شود فقط دو فضا ایجاد می­ کند و در هر فضا یک کپی از SubVI مربوطه قرار می­دهد که معلوم نیست کدام یک از دو فضای مربوطه را به نقطه­ای که آن را صدا زده اختصاص می­دهد، این فضاها به صورت گردشی و تصادفی به نقاط دیگر نیز اختصاص داده می­شوند (شکل ب-۲).
در این حالت تا زمانی که نیاز نباشد فضای اضافه­ای را ایجاد نمی­کند.
به عنوان مثال اگر ۲۰ بار صدا زده شود ولی همه آن­ها در یک زمان نباشند یا بیشتر از ۲ تای آن­ها در یک زمان نباشند فضای اضافه­ای ایجاد نمی­کند؛ بنابراین چون فقط به تعداد نیاز فضا ایجاد می­ کند، می­توان گفت در مصرف حافظه بهینه عمل می­ کند، اما داده ­ها پس از انجام کار از بین می­روند.
شکل ب-۲: Shared clone reentrant execution
Preallocated clone reentrant execution
وقتی که یک SubVI در حالت Preallocated clone reentrant execution داشته باشید قبل از این که صدا زده شوند برای هر نقطه­ای که از این SubVI استفاده می­ کند یک فضای اختصاصی ایجاد می­ کند، مثلاً اگر ۲۰ نقطه وجود داشته باشد ۲۰ فضای مجازی ایجاد می­ کند حتی زمانی که در یک لحظه فقط از ۲ تای آن­ها به صورت همزمان استفاده شده باشد نیز این کار را انجام می­دهد (شکل ب-۳).
از این روش زمانی استفاده می­ شود که برنامه نوشته شده داده ­های قبلی را برای اجراهای مجدد نیاز داشته باشد و از روش Shared clone reentrant execution نمی­ توان بدین منظور استفاده کرد زیرا هیچ وقت نمی­دانیم فضای استفاده شده کدام است؛ از این رو ممکن است داده ­ها با هم تداخل کنند.
بزرگترین مشکل این حالت فضای زیادی را اشغال می­ کند.
شکل ب-۳: Preallocated clone reentrant execution
اگر چند front panel با یک SubVI یکسان را، بطور هم­زمان اجرا نمایید دیگر Reentrant SubVI به شما کمکی نمی­کند. برای حل این مشکل دو روش دارید:
SubVI مربوطه را کپی کنید، نام­های متفاوتی به آن­ها دهید و در Block Diagram خود از آن­ها استفاده نمایید تا هر کدام فضای مجزایی داشته باشند.
اگر برای شما مهم نیست که فضای مجزایی داشته باشید می­توانید SubVI خود را باVI Server صدا بزنید و داده­هایتان را هر بار ذخیره نمایید.
روش تغییر Reentrant برای یک SubVI
بدین منظور کاربر باید در SubVI که می­خواهد به آدرس File>>VI Properties برود و پس از باز شدن پنجره­ای مانند شکل ب-۴، سربرگ Execution را انتخاب کند سپس در کادر قرمز رنگ، Reentrant مورد نظر خود را تغییر دهد.
شکل ب-۴: پنجره VI Properties
پیوست پ: نمونه ­ای از نمودار­های بارگذاری شده
شکل پ-۱: نمودار داده ­های دریافتی برای مدت زمان ۵۶ ساعت با نرخ ذخیره­سازی ۱ ثانیه یک بار برای ۲۹ کانال را نشان می­دهد.
شکل پ-۲: نمودار قرمز رنگ (کانال ۱) مربوط به دمای آبی است که در حال سرد شدن می­باشد.
شکل پ-۳: مربوط به زمانی است که مسیر ارتباطی بین نرم­افزار کامپیوتری و برد اصلی قطع می­باشد.
شکل پ-۴: نمودار داده ­های دریافتی برای مدت زمان ۱۶ ساعت با نرخ ذخیره­سازی ۱ ثانیه یک بار برای ۲۹ کانال را نشان می­دهد.
شکل پ-۵: نمودار داده ­های دریافتی برای مدت زمان ۸ ساعت با نرخ ذخیره­سازی ۱ ثانیه یک بار برای ۲۹ کانال را نشان می­دهد.
پیوست ت: راهنمای کاربری سامانه
سخت­افزار
در فصل­های گذشته در مورد قطعات و کاربرد هر یک از آن­ها در این سامانه بحث کرده­ایم، در این فصل قصد داریم طریقه اتصال و پیام­های موجود در برد اصلی را مورد بررسی قرار دهیم.
برد اصلی
بردی که آن را در شکل ت-۱ مشاهده می­کنید قلب سخت افزار این سامانه را تشکیل می­دهد؛ این برد دارای یک محل برای اتصال درگاه LAN، دو پورت RS485 (که یکی از آن­ها برای کارهای آینده پیش بینی شده است)، یک LCD شانزده کاراکتری، یک MMC، یک پورت USB برای تبادل اطلاعات و یک پورت USB دیگر برای اتصال منبع تغذیه است.
این برد تعدادی پیام را نمایش می­دهد که آن­ها را در زیر بررسی می­کنیم.
اگر روی LCD پیامConnected to IP نوشته شده بود به این معنی است که برد به یک رایانه متصل است و در خط دوم IP مربوط به آن رایانه را نمایش می­دهد؛ اگر روی LCD پیام PC Not Connected نوشته شده بود به این معنی است که هیچ رایانه­ای به آن متصل نیست.
همچنین اگر برد به درستی کار خود را انجام دهد و خطایی نداشته باشد LED اول از سمت چپ مانند شکل ت-۱ روشن می­ شود، در غیر این صورت LED دوم از سمت چپ روشن خواهد شد.
شکل ت-۱: برد اصلی (Main Board)
منبع تغذیه (Power) از طریق کابل USB نشان داده شده در شکل ت-۱ به برد اصلی متصل می­ شود و تغذیه تمام بردها نیز از همین منبع تأمین می­ شود. در صورت اتصال صحیح منبع به برد اصلی، LED قرمزِ روی برد اصلی و LED سبزِ روی تمام بردها روشن می­ شود.
کابل مربوط به درگاه LAN را باید از طریق سوکت نشان داده شده در شکل ۲-۴ به سوئیچی که رایانه به آن متصل است وصل کنید. در صورت اتصال صحیح کابل مربوطه دو چراغ کوچک بالای سوکت روشن می­شوند و شروع به چشمک زدن می­ کنند.
بردهای Slave از طریق کابل RS485 به روش Daisy Chain (شکل ت-۲) به یکدیگر و هم­چنین به برد اصلی متصل می­شوند، این بردها با کابل RS485 داده ­ها را دریافت و ارسال می­ کنند.