یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد بین همه مولفه‌های مهارت‌های زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بیشترین ارتباط به میزان ۴۸/۰ بین مولفه حل مساله و تصمیم گیری می‌باشد. مسئولین مدرسه باید زمینه مناسب برای مشارکت و فعالیت دانش آموزان در کلیه فعالیت‌های مدرسه و تشکل‌های علمی‌ و فرهنگی و… را فراهم کنند. دانش آموزان در تصمیم گیری‌ها شرکت داده شوند و به آنها حق انتخاب و تصمیم گیری داده شود. دانش آموزان را در موقعیت‌هایی قرار دهند که بتوانند مسائل و مشکلات به وجود آمده را بررسی کنند و به آنها اجازه داده شود تا راه حل‌های پیشنهادی خود را ارائه دهند. در چنین موقعیت‌هایی دانش آموزان از همان ابتدا یاد می‌گیرند که مسائل خود را به طور منطقی بررسی و حل کنند و در تصمیم گیری‌ها جوانب مختلف را بررسی کنند. فعالیت‌هایی که می‌توانند از مشارکت دانش آموزان استفاده کنند عبارتند از : مسئول کتابخانه، مسئول آزمایشگاه، همکاری دانش آموزان در تدوین و اجرای قوانین و… می‌تواند در کسب این مهارت‌ها موثر باشد. این نوع مشارکت با بهره گیری از استعداد و توانایی‌های دانش آموزان، آنان را به افرادی ارزشمند و توانمند تبدیل می‌کند. این یافته با تحقیقات، لوپیس و همکاران(۲۰۰۵)، اشتمان و همکاران(۲۰۰۵)، باستین و همکاران(۲۰۰۵) و نیازآذری و همکاران(۱۳۸۲)مطابقت دارد. لوپیس و همکاران (۲۰۰۵) در تحقیق خود به این نتیجه دست یافتند که بین عملکردهای شناختی، اعتماد به نفس، مهارت حل مساله، توانایی مدیریت استرس ارتباط معنی داری وجود دارد. اشتمان و همکاران(۲۰۰۵) در تحقیق خود نشان دادند که بین میانگین مولفه‌های مهارت‌های زندگی، شناسایی پیشرفت با هدف زندگی، حل مساله و تصمیم گیری ارتباط معنی داری وجود دارد. تحقیق باستین و همکاران (۲۰۰۵) بیان گر آن است که میان مولفه‌های مهارت‌های زندگی نظیر درک بهتر، حل مساله و توانایی مقابله با استرس و تصمیم گیری ارتباط معنی دار وجود دارد. نیازآذری و همکاران (۱۳۸۹) در تحقیق خود به این نتیجه دست یافتند که بین مولفه‌های مهارت‌های زندگی از قبیل، ارتباط، حل مساله، تصمیم گیری و تفکر خلاق در بین دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد.

سوال نهم) آیا بین میزان آشنایی دانش آموزان با مهارت‌های زندگی بر حسب ویژگی‌های جمعیت شناختی(جنس، پایه، رشته، ناحیه) تفاوت وجود دارد؟
یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد، میانگین همه مولفه‌های مهارت‌های زندگی در دانش آموزان پسر بیشتر از دانش آموزان دختر است. یافته‌ها نشان داد بین میزان آشنایی دانش آموزان دختر و پسر در مورد مولفه‌های مهارت‌های زندگی تفاوت معنادار وجود ندارد. به عبارتی دانش آموزان دختر و پسر در مورد مولفه‌های مهارت‌های زندگی نگرش یکسان دارند. همچنین در همه مولفه‌ها بین دانش آموزان رشته‌ها و پایه‌های مختلف تحصیلی از نظر مهارت‌های زندگی تفاوت معنادار وجود دارد اما از نظر آماری این تفاوت معنادار نیست. همچنین در مولفه‌های حل مساله و فناوری اطلاعات بین دانش آموزان نواحی مختلف تحصیلی تفاوت معنادار وجود دارد اما برای سایر مولفه‌ها این تفاوت معنادار نیست. یافته‌ها نشان داد که تفاوت در این مهارت‌ها می‌تواند به این دلیل باشد که دانش آموز در چه شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی رشد نموده باشد زیرا محیط‌ها در ساخت فکری و شخصیتی آنها تاثیر دارد. پسران نسبت به دختران از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار هستند، در تصمیم گیری‌ها بیشتر مشارکت می‌کنند و آنها آزادی بیشتری در ابراز عقاید و دیدگاه‌های خود دارند، می‌توانند مسیر زندگی خود را مستقل از رای و نظر خانواده انتخاب کنند، مشکلاتی که برای پسران رخ می‌دهد تنش و استرس کمتری در آنها ایجاد می‌کند. در مقایسه با پسران، دختران در مواجه با مشکلات بهتر و عاقلانه تر فکر می‌کنند و برای حل مشکلات راه حل‌های جدیدی پیدا می‌کنند با دیگران روابط خوبی برقرار می‌کنند و در درک دیگران بهتر از پسران عمل می‌کنند. در ضمن این احتمال وجود دارد که این پژوهش در شهر و یا استان دیگری انجام شود به نتایج متفاوتی دست یابند. به نظر می‌رسد با بالا رفتن پایه تحصیلی دانش آموزان، اطلاعات آنها روز به روز بیشتر می‌شود و مسائل را با دید عمیق تری بررسی می‌کند و مسائل و مشکلات را به طور منطقی حل می‌کنند و برای حل مشکلات اول به بررسی دقیق آن و یافتن راه حل‌های مختلف و از بین این راه حل‌ها، راه حل منطقی و قابل اجرا را پیدا می‌کنند. در کنار تحصیل کم کم وارد بازار کار می‌شوند با مسائلی روبرو می‌شوند که حل آنها تلاش و تحقیق بیشتری را می‌طلبد. البته این نکته را هم باید