۱۱۲/۰

۰۱۰/۰-

۱۰۲/۰

۶۴۷/۱

۱۰۲/۰

۰۵۱/۰

۰۳۱/۰

نگرش نسبت به عدم صداقت علمی

۰۷۲/۰

۴۶۹/۱-

۰۷۵/۰

۷۹۲/۱-

۱۳۴/۰-

۶۹۹/۰-

۳۹۰/۰

معدل

۹۶۱/۳

۰۴۸/۰-

۰۵۶/۰

۹۲۸/۱

۱۳۷/۰

۹۵۶/۱

۰۱۵/۱

جنس زن

* متغیر وابسته : التزام به مراقبت اخلاقی
داده های جدول فوق نشان دهنده آنست که از بین عوامل مرتبط با التزام مراقبت اخلاقی در بررسی چندگانه تنها نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری از عوامل مرتبط معنی دار می باشد ۰.۰۱] >P،[r²=0.511به نحوی که به ازای یک واحد افزایش در نمره نگرش نسبت به کدهای اخلاقی بطور متوسط ۶۶۶/۰]با CI95% (545/0، ۳۸۴/۰)[ واحد به نمره التزام به مراقبت اخلاقی افزوده می شود، همچنین ارتباط ضعیفی نیز بین معدل و جنس با التزام به مراقبت اخلاقی وجود دارد به نحوی که به ازای یک واحد افزایش در نمره معدل بطور متوسط ۱۳۴/۰ ]با CI95% (072/0، ۴۶۹/۱-)[ واحد از نمره التزام به مراقبت اخلاقی کاسته شده و به ازای جنسیت مونث ۱۳۷/۰ ]با CI95% (961/3، ۰۴۸/۰-)[ واحد به نمره التزام به مراقبت اخلاقی افزوده می شود.
(نمودار رگرسیون نگرش نسبت به کدهای اخلاقی با التزام به مراقبت اخلاقی)
(نمودار رگرسیون نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده با التزام به مراقبت اخلاقی)
( نمودار رگرسیون عدم صداقت علمی با التزام به مراقبت اخلاقی)

( نمودار رگرسیون نگرش نسبت به عدم صداقت علمی با التزام به مراقبت اخلاقی)
( نمودار رگرسیون معدل با التزام به مراقبت اخلاقی)
فصل پنجم
در این فصل یافته های پژوهش بر اساس اهداف و سوالات پژوهش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این فصل مشتمل بر بحث و بررسی یافته ها، نتیجه گیری نهایی، پیشنهاد برای کاربرد یافته های پژوهش و پیشنهاد برای پژوهش های بعدی می باشد.

تجزیه و تحلیل یافته ها:
پژوهش حاضر با هدف تعیین نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان نسبت به عدم صداقت علمی،رفتارهای خنثی کننده ،کدهای اخلاق پرستاری و التزام به رعایت مراقبت اخلاقی در سال ۹۱-۱۳۹۰ صورت گرفته است. به منظور نشان دادن نتایج پژوهش و دستیابی به اهداف آن یافته ها در قالب ۱۴ جدول جدول تنظیم گردید.
جدول شماره ۱ در ارتباط با مشخصه های فردی و اجتماعی واحدهای مورد پژوهش تنظیم شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آنست که اکثر واحدهای مورد پژوهش زن ( ۲/۶۳% ) ، مجرد ( ۵/۸۶% ) ، نا آشنا با کدهای اخلاق پرستاری ( ۸/۷۹% ) و در سنین بین ۲۱-۱۸(۹/۵۴%) سال قرار دارند. همچنین (۵۸/۴۳%) افرادی که با کدهای اخلاق پرستاری آشنایی داشتند، منبع آشنایی با این کدها را مشخص نکرده بودند.
جدول شماره ۳ و۲ میانگین و انحراف معیار متغیرهای اصلی مورد پژوهش و میزان رفتارهای عدم صداقت علمی از دیدگاه هم کلاسی ها را نشان می دهند، بر اساس یافته های جدول شماره۲ بالاترین نمره میانگین مربوط به نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری ( ۹۹/۹± ۶۲) بوده و به ترتیب نگرش نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی ( ۲۷/۱۴± ۶۹/۵۹ ) ، نگرش نسبت به عدم صداقت علمی ( ۲/۷± ۷۹/۴۹ ) در مکانهای بعدی قرار داشته و نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده کمترین ( ۵۷/۱۲± ۰۳/۴۵ ) میزان نمره را به خود اختصاص داده است همچنین ۹۹% شرکت کنندگان مواردی از رفتارهای عدم صداقت علمی را در همکلاسی های خود مشاهده کرده بودند. در مجموع ۷۵% دانشجویان بیشتر از ۳۶ نمره دریافت کردند.از داده های بدست آمده چنین استنباط می شود که بیشترین نگرش مثبت دانشجویان مربوط به کدهای اخلاق پرستاری( دامنه نمره ها از ۱۶ تا ۸۰ با میانگین نمره ابزار۴۸) که این مورد می تواند به دلیل آشناسازی ضمن تحصیل دانشجویان با این کدها و تاکید مربیان بر اهمیت و نقش آنها در حرفه پرستاری باشد، از سوی دیگر بیشترین نگرش منفی مربوط به عدم صداقت علمی( بر اساس رابطه معکوس نمره میانگین اکتسابی با نگرش) می باشد. بر اساس داده های جدول شماره ۳ اکثریت دانشجویان (۹۹%) شاهد مواردی از ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی در میان هم کلاسی های خود بوده اند. در پژوهش نخعی (۱۳۸۴) با عنوان ” بررسی نظرات دانشجویان پزشکی در مورد تقلب امتحانی و فراوانی نسبی آن ” نیز فراوانی نسبی بعضی از انواع تقلب تا حد (۵۰%) تخمین زده شد همچنین از دیدگاه تعداد قابل توجهی از دانشجویان (تا حد ۵۰%) برخی از انواع تقلب مورد تائید بود(۵۷).
جدول شماره ۴ میانگین نمرات دانشجویان در زمینه نگرش نسبت به عدم صداقت علمی را نشان می دهد با توجه به مطلوب بودن نگرش منفی در مورد عبارات این قسمت، آنچه از داده های این جدول برمی آید نشان دهنده آنست که از نظر اعتقادی مخالفت بیشتری با عبارات، ۵۸-« ثبت اجرای داروها ، در صورتیکه داده نشده است.» (۷۰/۳)، ۵۵- «حضور در محیط بالینی و انجام مراقبت از بیمار در صورتیکه پرستار یا دانشجو تحت تاثیر دارو یا الکل قرار دارد.» (۶۶/۳) و ۶۳- «گم کردن، شکستن و یا صدمه زدن به اموال و متعلقات بیمار و عدم گزارش کردن آن» (۶۲/۳) و توافق بیشتری با عبارات،۴۶- «گرفتن سوالات آزمون از دانشجویان دیگری که آن آزمون را قبلاً داده اند.» (۱۸/۲) ۵۳- «انجام مشترک کار کلاسی با سایر دانشجویان در صورتیکه اجازه آن توسط استاد داده نشده باشد.» (۳۷/۲)، و ۴۸- «نوشتن از روی دست دانشجوی دیگر با اطلاع وی» (۴۵/۲)، دارند. در پژوهش مک کرینک(۲۰۰۸) بیشترین میزان غیر اخلاقی دانستن رفتارهای عدم صداقت علمی مربوط به عبارات «دانشجویان گزارش و یا ثبت علائم حیاتی، درحالیکه واقعاً گرفته نشده و یا بدرستی خوانده نشده است.» (۱۰۰%) ، «صحبت کردن در موردبیماران در مکانهای عمومی و یا با پرسنل غیر پزشکی »(۹۹%) و «گزارش و یا ثبت درمانهایی که برای بیمار انجام و یا مشاهده نشده است.» (۹۹%) و کمترین آنها مربوط به عبارات «انجام مشترک کار کلاسی با سایر دانشجویان در صورتیکه اجازه آن توسط استاد داده نشده باشد.» (۲/۷۸%)، «گرفتن سوالات آزمون از دانشجویان دیگری که آن آزمون را قبلاً داده اند» (۸/۸۰%) و « نقل قول و یا کپی برداری از منابع دیگر، بدون ذکر منابع» ( ۴/۸۳%) بود(۱۰)، در پژوهش نخعی و سید حسینی نیز عبارت «در جریان قرار ندادن استاد، هنگامی که به اشتباه در ورقه او نمره زیاد قرار داده باشد.» مورد تائیدترین و«حضور فرد دیگری در جلسه امتحان»، مردودترین انواع تقلب شناخته شده بود(۵۷). همانطور که مشاهده می شود گزارش ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی که در تفسیر جدول شماره ۶ به آن اشاره شد تا حد بسیار زیادی در راستای نگرش دانشجویان می باشد، همانگونه که دانشجو نگرش مثبت تری نسبت به عدم صداقت علمی در محیط دانشکده دارد ، ارتکاب این رفتارها را بیشتر گزارش می کند و آنجا که این امور مربوط به سلامت مددجویان می شود نگرش منفی تر پیدا کرده و گزارش کمتری از ارتکاب رفتارهای عدم صداقت در محیط بالین می دهد.