که بعنوان انتگرال­گیری صریح خوانده می­ شود مادامیکه  می ­تواند بطور صریح با بهره گرفتن از مقادیر حاضر حل،  ، بیان گردد:

در اینجا اندازه بازه زمانی  با توجه به حد پایداری حل­کننده مورد استفاده محدود می­باشد. برای رسیدن به دقت زمانی تمام سلولها در ناحیه حل باید از یک بازه زمانی یکسان استفاده کنند. برای پایداری این بازه زمانی باید حداقل بازه زمانی برای تمام سلولهای ناحیه حل باشد.

استفاده از حل­کننده زمانی صریح بطور گسترده محدود می­باشد. که بصورت اولیه برای رسیدن به رفتار گذرای موجهای متحرک، مانند شوک­ها، استفاده می­ شود. از زمان­بندی صریح در موارد زیر نمی­ توان استفاده کرد:
محاسبات با بهره گرفتن از حل­کننده تفکیکی یا پیوسته ضمنی. زمان­بندی صریح تنها با حل کننده صریح در دسترس است.
جریانهای غیر قابل تراکم. از زمان بندی صریح برای رسیدن جوابهای زمانی دقیق در جریان­های غیر­قابل تراکم نمی­ توان استفاده کرد.
۳-۱۷-۴ انتخاب اندازه بازه زمانی
اندازه بازه زمانی  می­باشد. مادامیکه فرمول بندی FLUENT کاملاً ضمنی است هیچ معیاری برای پایداری هنگام تعیین اندازه بازه زمانی نمی ­باشد. یک روش خوب برای قضاوت درباره اندازه  مشاهده تعداد تکرار لازم برای FLUENT تا رسیدن به همگرایی در هر تکرار می­باشد. تعداد ایده آل ۱۰ تا ۲۰ تکرار در هر بازه زمانی است. اگر FLUENT به میزان زیادی بیش از این مقدار احتیاج دارد، اندازه بازه زمانی بسیار بزرگ است. اگر FLUENT به تعداد کمی تکرار در هر بازه زمانی احتیاج دارد این بازه را می­توان افزایش داد.
۳-۱۸ انتخاب روش های حل
برای حل مسئله ابتدا باید از بین سه روش حل تفکیکی، پیوسته ضمنی و پیوسته صریح یکی را انتخاب نمود. با توجه به مطالب بخش (۳-۹-۴) از آنجا که حل­کننده پیوسته اصولاً برای جریان­های قابل­تراکم با سرعت بالا طراحی شده است و مدل مورد بررسی ما در این دسته از جریان­ها قرار نمی­گیرد و حل­کننده پیوسته نسبت به حل­کننده تفکیکی ۵/۱ تا ۲ برابر بیشتر حافظه احتیاج دارد و نیز چون مدل، در حالت گذرا بوده و شامل جریان­های غیر­قابل تراکم نیز می­باشد، با توجه به مطالب بخش (۳-۱۷-۳) زمانبندی صریح، جواب­های دقیقی نتیجه نمی­دهد. لذا برای حل مدلهای مورد بررسی از حل کننده تفکیکی استفاده شده است.
برای گسسته سازی معادلات ممنتوم و انرژی چهار روش وجود دارد، که این روشها عبارتند از:
مرتبه اول بالادست، مرتبه دوم بالا دست، توان پیرو و QUICK.
که باید از بین این روشها یکی را انتخاب نمود.
همانگونه که در بخش (۳-۱۴-۱) آمده بود هنگامیکه جریان با شبکه بندی موازی نیست، روش مرتبه اول خطاهای گسسته سازی را افزایش می­دهد. در مدل مورد بررسی از شبکه بندی شش وجهی استفاده شده است که در آنها جریان با شبکه موازی است، لذا روش گسسته سازی بالادست مرتبه اول دارای جوابهای با دقت مناسبی خواهد بود.
روش توان پیرو هم در دسترس می­باشد ولی همانطوریکه قبلا گفته شد این روش بطور کلی دقتی بیش از روش مرتبه اول را نتیجه نمی­دهد.
روش QUICK بطور کلی در شبکه­بندی­های منظم و موازی با جهت جریان دقیقتر است و در شبکه بندی­های غیر شش وجهی (یا چهار وجهی، ۲D) از بالا دست مرتبه دوم استفاده می­ شود.
با توجه به مطالب گفته شده در بالا از بین چهار روش موجود برای گسسته سازی معادلات ممنتوم و انرژی از روش QUICK استفاده شده است تا جوابهای به دست آمده از دقت بالاتری برخوردار باشند.
برای جایگذاری فشار با توجه به مطالب گفته شده در این مدل از روش PRESTO استفاده شده است.
برای انتخاب روش پیوند فشار- سرعت سه الگوریتم SIMPLE، SIMPLEC و PISO فراهم می­باشد. حال با توجه به مطالب بخشهای (۳-۱۵-۱ و ۳-۱۵-۲) چون مدل گذرا بوده و از شبکه بندی­های منظم استفاده شده است، از الگوریتم SIMPLE استفاده می­ شود.
الگوریتم­های انتخاب شده برای حل مسئله که در بالا توضیح داده شده ­اند در جدول (۳-۱) نشان داده شده است.
جدول ۳-۱ الگوریتم­های حل انتخاب شده