شاخص‌های برازش
X2/df
RMSEA
NFI
CFI
IFI
RFI
PRATIO
PNFI
PCFI

میزان قابل قبول
۲>
۰۵/۰>
۹/۰<
۹/۰<
۹/۰<
۹/۰<
۵۰/۰<
۵۰/۰<
۵۰/۰<

مقادیر محاسبه شده
۶۷/۲
۱۱/۰
۹۹/۰
۹۹/۰
۰۰/۱
۹۷/۰
۳۳/۰
۳۳/۰
۳۳/۰

شاخص‌های برازش مطلق شاخص‌هایی ‌هستند که بر مبنای تفاوت واریانس‌ها و کواریانس‌های مشاهده شده‌ از یک طرف و واریانس‌ها و کواریانس‌های پیش‌بینی شده بر مبنای پارامترهای مدل تدوین شده‌ از طرف دیگر قرار دارند. وجود درجه آزادی بالا (نزدیک به مدل استقلال) و کای اسکوئر پایین (نزدیک به مدل اشباع شده) نشان از قابل قبول بودن مدل و مطلوبیت آن می­باشد. نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی که کای اسکوئر نسبی خوانده می‌شود به جهت قضاوت درباره مدل تدوین شده و حمایت داده‌ها شاخص مناسبی می‌باشد که مقدار پایین‌تر از ۲ مناسب می­باشد. در (جدول ۴-۷) مقدار ۶۷/۲ گزارش شده ‌است و نشان از وضعیت نامطلوب برای مدل است.

شاخص‌های تطبیقی (NFI، RFI، CFI، IFI)
-مقدار NFI یا شاخص برازش هنجار شده بنتلر-بونت بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می‌باشد که با توجه به مقدار استاندارد ۹/۰ که حد مطلوب این شاخص می‌باشد، مدل با توجه به ‌این شاخص از برازش مطلوبی برخوردار است.
- مقدار RFI یا شاخص برازش نسبی بدست آمده مقدار ۹۷/۰ می‌باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار IFI یا شاخص برازش افزایشی بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می­باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار CFI یا شاخص برازش تطبیقی بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می‌باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
-مقدار RMSEA یا ریشه دوم میانگین مربعات خطای برآورد بدست آمده مقدار ۱۱/۰ می‌باشد که با توجه به مقدار استاندارد کمتر از ۰۵/۰، نامطلوب می­باشد.
شاخص‌های مقتصد (PNFI، PCFI، PRATIO)
-مقدار PNFI یا شاخص هنجار شده مقتصد برابر ۳۳/۰ و پایین‌تر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PCFI یا شاخص برازش تطبیقی مقتصد برابر ۳۳/۰ و پایینتر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PRATIO یا نسبت مقتصد بودن برابر ۳۳/۰ و پایین­تر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
لذا در کل با توجه به‌همه شاخص‌ها می­توان گفت مدل از برازش نامناسبی برخوردار است. با توجه به شاخص‌های اصلاحی آموس (در پیوست­ها آمده‌است) به‌اصلاح مدل پرداخته شد. در نتیجه ‌اصلاح اکثر شاخص‌ها بهبود یافتند.
(جدول۴-۸) شاخص‌های برازش مدل اصلاحی