- نا آگاهی کارکنان از محتوای کار همکاران و نبودن احساس رابطه منظم بین کار آنان با دیگران.
- وجود طرحها و ایدههای نیمه کاره و رها شده.
- یکسان نبودن توزیع کار بین کارکنان و تفویت بین حجم کار افراد هم رده.
- اختلال و مشکلات ناشی از تغیر برخی مدیران و کارکنان.
- وجود سوء تفاهم در تماس های کتبی و شفاهی برای انجام کار.

- زیاد بودن تعداد بخشنامه ها و دستورات منسوخ.
- یکسان نبودن سرعت انجام کار های مشابه.
- روشن نبودن مسئولیت ها و اختیارات.
- منطبق نبودن سیستم ارتقا مبتنی بر شایستگی.
- بی توجهی به صلاحیت و شایستگی فنی و حرفه ای افراد.
بهره وری و سیستمهای سازمانی
راه های متفاوتی وجود دارد که به توسعه و افزایش بهره وری منتهی می شود. راه های زیر را می توان برای کارخانه ها مطرح نمود:
- بهبود جانمایی تاسیسات ، تجهزیات و ماشین آلات کارخانه.
- بهبود برنامه نقل و انتقال و حرکت مواد در داخل و خارج کارخانه.
- ایجاد تغییرات و تعویض در تجهیزات و تاسیسات و استقرار یک نظام پیشگیری و نگهداری.
- توسعه وبهبود در محصولات.
- بهبود در فرایند عملیات و جریان تولید.
- مکانیزاسیون و اتوماسیون.
- ایجاد سیستمهای تشویق وتنبیه.
- سیستم های مناسب پرداخت حقوق و دستمزد ، پاداش بر اساس امتیازات و بهره وری.
برقراری دوره های آموزشی با توجه به مشکلات واقعی در عمل.
- توسعه و بهبود برنامه ریزی تولید وفروش.
- رشد و یادگیری در سازمان.
- نگرش استراتژیک به مسائل سازمان.
- نظام نظارت ، سنجش و ارزیابی عملکرد در سازمان.
در این میان جلوگیری از اتلاف مهم است. هرگونه فعالیتی که به بهبود بهره وری کمک نکند اتلاف به شمار می رود. اتلاف غالبا موجب افزایش هزینه محصول نهایی می گردد. اتلاف را می توان به ۵ گروه طبقه بندی نمود:
الف- اتلاف در جریان تولید
این پدبده زمانی رخ می دهد که از مواد خام و نیروی انسانی بیش از حد لازم استفاده کنیم و کالاهای نیم ساخته را انبار کنیم. تولید مازاد بر تقاضا باعث می شود هزینه های انبار داری ، حمل و نگه داری و کاغذ بازی افزایش یابند.
ب- اتلاف ناشی از ضایعات
ساختن قطعات ناقص موجب هدر رفتن منابع می شود و باعث می گردد هزینه دوباره کاری افزایش و تفکیک قطعات خوب وبد دقت بیشتری ببرد.
پ- اتلاف ناشی از زمان انتظار و تاخیر
از کار افتادن ماشین ها ، قطع شدن جریان برق ، نرسیدن به موقع مواد اولیه و عدم توازن در خط تولید موجب افزایش هزینه ها و زمان تولید می شود.
ت- اتلاف ناشی از حمل و نقل
باید تا جایی که ممکن است با طراحی سالنهای تولید و استقرار ماشین آلات در جای مناسب میزان جابجایی قطعات ، مواد و انسانها را به حداقل رساند.
ث- اتلاف ناشی از فرایند و حرکات غیر ضروری
با بهره گرفتن از سوالات کلیدی چه کاری ، به چه دلیلی ، کجا ، کی ، توسط چه کسی و چگونه ، فرایند کار را مورد بررسی قرار داده و باحذف مراحل زائد ، ترکیب ، تجدید فرایند وساده سازی، فرایند را بهبود بخشیم. مهندسی مجدد از روش های کارآمد در بهبود سیستم ها وروش ها است. استفاده از علوم کارسنجی و روش سنجی به جلوگیری از اتلاف در فرایند کمک شایانی می کنند.
۲-۲-۱۰- برنامه ریزی برای بهبود بهره وری
برای رسیدن به بهبود در بهره وری باید برنامه ریزی کرد. غالبا برنامه ها بدلیل اینکه به زبان افرادی که باید آنها را به اجرا در آورند نوشته نمی شوند و دستورالعمل اجرائی مطلوبی ندارند ، به شکست منتهی می شود. برای طراحی یک برنامه کامل و جامع به منظور نیل به بهبود در بهره وری باید مراحل و مراتب فوق را تعقیب کرد:
تجزیه و تحلیل موقعیت سازمان یا شرکت.
۲- طراحی برنامه بهبود در بهره وری .
۳- ایجاد انگیزه و آگاهی لازم نسبت به بهره وری.
۴- اجرای برنامه.
۵- ارزیابی یرنامه
اولین مرحله در یک برنامه ریزی جهت بهره وری ، تجزیه و تحلیل کامل موقعیت است. برای این منظور به نکات زیر توجه می کنیم:
۱- پایین بودن انگیزه در میان کارکنان می تواند یکی از علل کاهش بهره وری در یک شرکت یا سازمان باشد.
۲- افزایش در هزینه های تولید و بازاریابی یک محصول یا خدمت علت معمولی کاهش بهره وری در بسیاری از شرکتها است.
۳- ضایع کردن منابع نظیر مواد ، زمان ، کار و پول ممکن است منجر به کاهش بهره وری گردد.