دوست خوب می تواند هم در دنیا و هم در آخرت یار و مددکار انسان باشد؛ چنانکه اهل جهنم از نبود آن در قیامت رنج می برند و می گویند:
« فما لنا من شافعین و لا صدیق حمیم» ( سوره شعراء / ۱۰۰ و ۱۰۱ )
پس به خاطر نقش مهمی که یک دوست در سرنوشت انسان دارد و موجبات سعادت یا شقاوت انسان را فراهم می کند باید در انتخاب آن کمال دقت نظر را به خرج داد.
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه واله ) در اهمیت گزینش دوست خوب می فرمایند : «الرجل علی دین خلیله , فلینظر احدکم من یخالل» انسان به دین دوستش است ؛ پس هر یک از شما بنگرد که با چه کسی دوستی می کند. ( دوستی در قرآن و حدیث , محمد ری شهری , ص ۱۶۳ )
دوست خوب کسی است که در محک امتحان، موفق و سربلند باشد. در روایات ما چند راه برای امتحان نمودن دوست پیشنهاد دادند:

1. 1. در هنگام گرفتاری و نیاز

بهترین زمان ارزیابی دوست خوب, هنگام مشکلات و گرفتاریهاست. در این چنین مواقعی دوستان حقیقی و وفادار و دلسوز از افراد دوست نما مشخص می شوند. امام علی علیه اسلام در حکمت ۲۰۸ می فرمایند : در کشاکش روزگار افراد با ارزش و دوستان خوب شناخته می شوند.

1. 1. در هنگام خشم و ناراحتی

امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند : اگر کسی سه مرتبه بر تو خشم گرفت – یعنی تو موجبات عصبانیت و ناراحتی او را فراهم کردی و او خشمگین شد – اما سخن زشتی نگفت, او شایسته ی رفاقت است. ( امالی شیخ صدوق, ص ۵۳۲)

1. 1. از دست رفتن قدرت

برخی از افراد به نام دوستی و به طمع پست و مقام و مال شخص گرد او را می گیرند. امام علی ( علیه السلام ) می فرمایند : در هنگام از دست رفتن قدرت است که دوست از دشمن شناخته می شود. ( میزان الحکمه / ح ۱۰۳۲۳)

1. 1. هنگام سفر

یکی از بهترین راه های شناخت افراد, سفر کردن با آنها است. در سفر بسیاری از رفتارهای ناپیدای انسان, آشکار میشود. فراز و نشیبهای سفر, عکس العملهای درست یا نادرست انسان را در برابر مشکلات, نمایان می کند و از طرفی ارتباط شبانه روزی که در سفر ایجاد می شود, بهترین زمان برای شناخت اخلاق و روحیات دوست است. امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند : هیچ کس را به دوستی مشناس, مگر آنکه در سه چیز او را بیازمایی : او را به خشم آوری و ببینی که آیا این خشم او را از حق به باطل می کشاند؛ در درهم و درینار و در سفر با او.
پس از این توضیح به ذکر ویژگیهای دوستان شایسته می پردازیم :

1. 1. داشتن ایمان و پرهیز کاری

دوست خوب باید در همه ی امور, خدا و رضایت خدا را مد نظر داشته باشد. رسول خدا ( صلی الله علیه و اله ) می فرمایند :
«خیر اخوانک من اعانک علی طاعه الله و صدک عن معاصیه و امرک برضاه» بهترین برادرانت کسی است که تو را به پیروی از خدا یاری کند, از نافرمانی او باز دارد و به خشنود ساختن او فرمان دهد.

1. 1. مؤدب بودن به آداب اجتماعی و متخلق بودن به اخلاق نیک و پسندیده

رفتار و کردار همنشین در انسان , تاثیری فوق العاده و اجتناب ناپذیر می گذارد ؛ چرا که یک قانون را در ارتباطات با دوستی نباید فراموش کرد : انسان همرنگ دوست خود می شود.

1. 1. یار و مددکار بودن در هر زمان

امام علی ( علیه السلام ) می فرمایند :
«لا یکون الصدیق صدیقا حتی یحفظ اخاه فی ثلاث: فی نکبته و غیبته و وفاته» دوست، دوست نیست مگر آنکه حقوق برادرانش را در سه جایگاه نگهبان باشد؛ در روزگار گرفتاری، آن هنگام که حضور ندارد و پس از مرگ. ( نهج البلاغه, حکمت ۱۳۴)

1. 1. آینه یکدیگر بودن و عیب یکدیگر را دوستانه متذکر شدن

امام علی ( علیه السلام ) می فرمایند : دوست راستین کسی است که نیک خواهانه عیب تو را به تو بگوید, در نبودنت حافظ آبروی تو باشد و تو را بر خود مقدم بدارد.

1. 1. اهل عفو و گذشت بودن

امام حسن عسگری ( علیه السلام ) می فرمایند : بهترین برادرانت کسی است که خطایت را فراموش کند و از نیکوکاریت در حق خودش یاد کند.
با ذکر یک حدیث از امام صادق ( علیه السلام ) به مهمترین نشانه های دوست خوب اشاره می کنیم : دوستی مرزهایی دارد که هر کس همه یا برخی از آنها را داشته باشد, دوست است و گر نه او را اصلا دوست مشمار : نخست این که ظاهر و باطنش با تو یکی باشد؛ دوم این که آبروی تو را آبروی خودش داند و عیب و بی آبرویی تو را عیب و بی آبرویی خودش؛ سوم این که مال و منصب, او را نسبت به تو عوض نکند؛ چهارم اینکه هر کمکی از دستش بر می آید از تو دریغ نکند و پنجم, که در بر دارنده ی همه ی این خصلتهاست, این که در هنگام گرفتاریها تو را تنها نگذارد.