مهمترین نقاط قوتی که برای صنت کاشی و سرامیک کشور در نظر گرفته میشوند عبارتند از :

۱- زمینه ئ تاریخی غنی و بومی بودن صنعت کاشی و سرامیک
در حوزه صنعت رشته فعالیتهای بومی کشور که در حال حاضر کارآیی خوبی نیز داشته باشند،بسیار اندک است.بسیاری از کارگاه های سنتی ما دارای اجزا و فلودیاگرامی می باشند که در آخرین تکنولوژی های روز دنیا وجود دارد.همچنین در آثار تاریخی کشور کاشی کاریهایی وجود دارد که قرن هاست در محیط بیرون و تحت شرایط جوی مختلف بدون تغییر باقی مانده اند و این در حالی می باشد که صاحبان صنعت سرامیک دنیا،بتازگی مدعی شده اند به تکنولوژی ساخت کاشی هایی که در فضای باز مقاومت خوبی دارند دست یافته اند.
۲- بازارهای منطقه ای و بالقوه عراق و افغانستان
پس از حمله نیروهای بیگانه به عراق و سقوط صدام و با توجه به خروج تدریجی نیروهای خارجی از این کشور و افزایش ساخت و ساز در کشورهای عراق و افغانستان و با توجه به همسایگی این کشورها با ایران می توانیم از این بازارهای بالقوه به بهترین نحو برای خالی کردن انبارها از مازاد انباشته بخوبی استفاده نمود،لازم به تذکر نمی باشد که در صورت عدم برنامه ریزی ممکن است این بازارها را نیز همانندبازار آذربایجان از دست بدهیم.
۳- وفور مواد اولیه و منابع معدنی مورد نیاز بدنه کاشی، پایین بودن هزینه کارگری (نیروی کار غیرمتخصص) و ارزان بودن انرژی
۴- انعطاف پذیری صنعت کاشی و سرامیک
۵- ارزش افزوده نسبتا خوب
۶- پایین بودن متوسط قیمت تمام شده تولیدات کاشی و سرامیک نسبت به متوسط قیمت جهانی
۷- کیفیت قابل رقابت تولیدات کاشی و سرامیک در سطح جهانی به دلیل استفاده از تجهیزات روز دنیا
۳-۲-۴- نقاط ضعف صنعت کاشی و سرامیک ایران
در صنعت کاشی و سرامیک کشور، نقاط ضعف و محدودیت های وجود دارد که بخشی از آنها بطور خاص به این صنعت مربوط است و بخشی نیز به مشکلات کل صنعت کشور بر می گردد. در ذیل به برخی از مهم ترین آن ها اشاره شده است:
۱- عدم تناسب حجم سرمایه گذاری با نیاز
با توجه به حجم وسیع سرمایه گذاری هایی که در صنعت مذکور انجام گرفته شده است،با مازاد تولید در کشور روبرو هستیم،که البته این افزایش حجم سرمایه گذاری به علت حاشیه سود خوب این صنعت می باشد.در این خصوص مشکلی که وجود دارد این است که فرآیندهای کارشناسی کمتر در این زمینه صورت پذیرفته است و جالب اینکه برخی از سرمایه گذاری ها توسط افراد واسطه و کسانی که آشنائی با صنعت ندارند به منظور دستیابی به سود بالا در کوتاه مدت صورت پذیرفته است.
۲- عدم تکمیل حلقه های صنعتی
به علت عدم وجود استراتژی صنعتی مشخص در واحدهای مختلف صنعت کاشی و سرامیک کشور،سرمایه گذاری ها تنها روی بخش کوچکی از این صنعت وسیع و پردامنه صورت پذیرفته است که این بخش کوچک صرفا شامل خرید ماشین آلات و تجهیزات مرتبط و تولید کاشی بوده است .مطالعات حاکی از آن است که تاکنون در کشور بر روی فرآوری مواد اولیه و همچنین ساخت ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز این صنعت فکر و فعالیت جدی صورت نپذیرفته است که این مطلب بسیار حائز اهمیت است.
جالب آنست که بدانیم در بسیاری از کارگاه های سنتی ما دارای اجزا و فلودیاگرامی می باشند که در آخرین تکنولوژی های روز دنیا وجود داردوهمچنین در آثار تاریخی کشور کاشی کاریهایی وجود دارد که قرن هاست در محیط بیرون و تحت شرایط جوی مختلف بدون تغییر باقی مانده اند و این در حالی می باشد که صاحبان صنعت سرامیک دنیا،بتازگی مدعی شده اند به تکنولوژی ساخت کاشی هایی که در فضای باز مقاومت خوبی دارند دست یافته اند.متاسفانه عدم توجه به تکمیل و توجه به حلقه های نعتی قدرت تولید انبوه در صنایع بومی و همچنین توان تبدیل سنتی به صنعتی بوجود نیامده است.
۳- عدم کارایی و مهارت در نیروی کار شاغل و اتلاف انرژی
اگر چه تصور می شود کشور ما نیز از نظر دسترسی به نیروی انسانی ارزان دارای مزیت است،ولی راندمان کار نیروی انسانی در داخل کشور حدود یک هفتم کشورهای پیشرفته است،بنابراین به ازای ۷برابر پرداخت هزینه های دستمزد نیروی کار داخل،بهره وری یک ساعت کار معادل در کشورهای پیشرفته وجود خواهد داشت.
علاوه بر این در کشور ایران ما به استفاده بهینه انرژی توجه نمی شود و هرساله در بخشهای مختلف صنعت انرژی زیادی هدر می رود.حاصل جمع این هزینه هایی که در اثر راندمان پایین نیروی کار و عدم رعایت اصول بهینه سازی انرژی سبب بالا رفتن قیمت بهای تمام شده محصولات خواهند شد و این امر سبب گرانتر شدن محصولات داخلی نسبت به محصولات خارجی خواهد شد.
۴- فقدان حافظه ی صنعتی
در بخش های مختلف صنعت،از حافظه گذشته کمتر استفاده می شود،یعنی واحدهای صنعتی در کشور ما یاد گرفته اند که هر موضوعی را بصورت جداگانه و حتی گاهی مخفیانه و با صرف انرژی و هزینه های زیاد،بتنهایی تجربه کنند،این در حالیست که بسیاری از مسائل مشترک قبلا حل شده اند و تجربیات ارزشمندی در کشور وجود دارد.
۵- عدم تدوین استراتژی جامع صنعتی کشور در زمینه کاشی وسرامیک
بسیاری از صنایع هستند که همیشگی بوده همانند صنایع غذایی و صنعت پوشاک. از طرف دیگر صنایعی وجود دارند که در آینده دستخوش تغییرات اساسی خواهند شد همانند صنایع مواد شوینده که با توجه به پارچه ساخت ژاپن که بدون استفاده از شوینده ها تمیز میشوند در معرض تهدید قرار گرفته اند. اما صنعت کاشی و سرامیک بین این دو طیف قراردارد.
الف- برای تولید کنندگان ما بازارهای جدید ایجاد نشده ونیازهای جدیدی وجود دارد که لازم است شناسایی شوند.
ب- کوتاهی در شناسایی بازارهای خارجی و سلیقه های برون مرزی
ج- تمرکز ۹۰% صنعت کاشی و سرامیک کشور بر روی ۱۰% درصد بازار بالقوه و عدم تمرکز بر روی تمایز و ایجاد بازار متمایز (۱۰% رقبای حرفه ای بر ۹۰% بازار احاطه و سودآوری دارند)
د- افزایش ظرفیت تولید همگام با پیشی گرفتن عرضه از تقاضا
ه – عدم توجه به کار گروهی و خوشه های صنعتی
ز- عدم توانایی شرکتهای داخلی در بازاریابی خارجی
ک – پراکنده کاری در کار کاشی و سرامیک
۶-وابستگی به واردات در تامین مواد اولیه و هزینه های سنگین فرآوری مواد معدنی در داخل کشور
وارداتی بودن برخی مواد موجب بالارفتن هزینه ها می شود. بعنوان مثال ماده ای با نام کائولن با کیفیت بالا در ایران وجود ندارد علی رغم وجود منابع و معادن بسیاری که در کشور وجود دارد. اما عدم فرآوری مناسب و استفاده صحیح از این منابع و مواد سبب کاهش کیفیت مواد اولیه گردیده و مشکلاتی را برای تولید کنندگان بوجود می آورد که در صورت سرمایه گذاری مشترک شرکتهای تولیدی می توانند بر این مشکل فائق آیند.
۷- عدم دسترسی به امکانات و تسهیلات صادراتی
ایجاد زیرساختهای حمل ونقلی و تشکیل اتحادیه های منطقه ای سبب رونق بخشیدن به امر صادرات به کشورهای منطقه خواهد شد.
۸- فقدان شرکتهای بزرگ صادراتی
با مشاهده وب سایت ها و مشخصات برجسته شرکت های بزرگ تولید کننده کاشی و سرامیک که در جهان صاحب نام هستند و یا حتی آنهایی که در سطح پایین تری هستند اغلب به کانالهای توزیع خود بعنوان یک مشخصه بارز و مهم اشاره می کنند و حتی آنهایی که در سطح پایین تری هستند اغلب به کانالهای توزیع خود بعنوان یک مشخصه بارز و مهم اشاره می کنند .
۹- غیررقابتی بودن قیمت صادراتی کاشی و سرامیک
در گذشته که تولید بصورت سنتی انجام می گرفت هزینه های بالای تولید منجر به قیمت تمام شده بالا بود اما با ورود تکنولوژی جدید و کاهش هزینه ها،تولید کنندگان قیمت های خود را پائین نیاوردند،و همین امر سبب بالا ماندن قیمت علی رغم کاهش هزینه ها شد و بدین ترتیب موجب این امر شد که صادرات ما از مازاد انباشته درصدی ناچیز باشد زیرا توان رقابت با قیمت های جهانی را ندارد و از طرفی خواب سرمایه در انبارهای تولید کنندگان و توزیع کنندگان.
دراین بخش وضعیت صنعت کاشی و سرامیک ایران در زمینه های تولید، مصرف، صادرات و واردات مورد بررسی قرار می گیرد. مبحث مورد نظر در جداول ۷-۴ تا ۹-۴ و نمودارهای ۹-۴ تا ۱۶-۴ خلاصه شده اند تا آنالیز مبحث بهتر جلوه داده شود.
جدول ۷-۴- جدول مقایسه ای مقدار تولید و مصرف کاشی ایران (گزیده دنیای سرامیک،شماره پنجم/دی ماه۱۳۹۱وشماره چهاردهم/آبان ماه ۱۳۹۳)