هر چیزی که تنظیم کننده رفتار انسان باشد، قانون نام دارد. این قانون می تواند قوانین فیزیکی باشد که بر انسان تأثیر دارد یا قوانین اخلاقی و یا قانونی باشد که دولت یا قدرت فراتر یک کشور آن را به شیوه خاص و در جایگاه خاصی وضع نموده است. (تبیت،۱۳۸۴(
مراودات تجاری
عبارت است از حالتی از مشغولیت و به طور عام، شامل فعالیت‌هایی است که تولید و خرید کالاها و خدمات با هدف فروش آنها را به منظور کسب سود، در بر می‌گیرد.
نوآوری
نوآوری بکار گیری ایده های نوین ناشی از خلاقیت می باشد درواقع نو آوری عملی ساختن ایده ناشی از خلاقیت را امکان پذیر می سازد و آن را بصورت یک محصول جدید یا خدمت تازه ارائه می نماید .
عملکرد
- توانایی انجام یک نتیجه یا قابلیت ایجاد آن را عملکرد گویند (برای مثال، رضایت مشتری به نظر می‌رسد معیار قابلیت سازمان برای فروش آینده است).

- عملکرد، مقایسه نتایج با چند الگو یا مرجع انتخاب شده یا تحمیل شده داخلی یا خارجی است.
جمع بندی
فصل اول این تحقیق در راستای رسیدن به اهداف تحقیق با روشن تر کردن مسائل و مشکلات موجود در صنایع به خصوص در صنعت چرم آغاز شد که در قسمت بیان مسئله توجه بیشتری روی اهم مشکلات صنعت چرم تبریز گردید و سپس با بیان اهمیت و ضرورت این تحقیق به اهداف این تحقیق اشاره گردید. در بخش بعدی به سئوالات اصلی این تحقیق اشاره شد.
فصل دوم:
ادبیات
و
پیشینه تحقیق
۲ فصل دوم: ادبیات و پیشینه تحقیق

فصل دوم:ادبیات و پیشینه تحقیق

۱-۲ مقدمه

در این تحقیق سعی شده است بر پایه ها، ارکان و نتایج مطالعات و تحقیقات پیشین و مرتبط ترین دستاوردهای تحقیقات پژوهشگران قبلی را مورد شناسایی قرار دهد. دریابد که دیگران تا چه درجه ای مساله تحقیق مورد نظر او را بررسی کرده اند و به آن نزدیک شده اند؛ به عبارت دیگر چه ابعادی از مساله تحقیق، مورد پژوهش قرار گرفته و چه ابعادی بررسی نشده است. مطالب این فصل حاوی چکیده ای از کندوکاوی عمیق و وسیع در آنچه که پیرامون موضوع پایان نامه و موضوع های مشابه در کتاب ها، مقالات و تحقیقات وجود دارد، می باشد.
مطالب این فصل شامل دو بخش اصلی می باشد. بخش اول پیرامون مبانی نظری تحقیق بوده و شامل مطالبی در رابطه با تعریف توسعه، زیر ساخت و صنعت می باشد. بخش دوم پیرامون پیشینه تجربی تحقیق، چرم و صنعت چرم می باشد.

۲-۲ عوامل موثر بر توسعه زیر ساخت های صنعت

بستر توسعه یعنی فضا و محیطی که عوامل زیرساخت در آن قادر به رشد و نمو مؤثر و کارامد هستند و از اهمیت یکسانی با موضوع توسعه برخوردار است و فقط در شناخت درست و ایجاد این فضاست که محرکه‏های اصلی زیرساخت‏های توسعه می‏توانند فعال شوند.
آماده سازی بستر توسعه الزاما یک دورهء گذرا را طلب می‏کند. در این دوره تمرکز سیاست‏گذاری و ایجاد زمینه‏های لازم برای پایه‏گذاری مبانی توسعه، اهمیت خاصی دارد و می‏تواند فعالیتهای آینده را در جهت نیل به هدفهای توسعه با شتاب و سرعت دلخواه همراه سازد.
اژدر^[۵]و دهقان منشادی^[۶] (۱۳۸۸) تحقیقی با عنوان بررسی الگوهای توسعه صنعت نفت در جهان و راهکار توسعه مطلوب صنعت نفت و زیرساختهای آن در ایران انجام داده اند. نتایج نشان داده است که با در نظر گرفتن این که نفت مهم ترین منبع درآمد و با ارزش ترین کالای رقابتی ایران در سطح جهانی می باشد، رشد و توسعه این صنعت حیاتی و دیرینه در ایران نیازمند شناخت بهترین روش توسعه این صنعت و زیر ساخت های آن در ایران و برنامه ریزی دقیق و خردمندانه در این خصوص می باشد. بدون شناخت الگوی مناسب و بررسی شرایط رسیدن به آن، نمی توان راهبرد درستی برای رشد صنعت نفت پیش گرفت و این مجموعه عظیم صنعتی را به طور هماهنگ و منسجم، به سمت مقصود راهبری کرد. در این تحلیل، دو الگوی توسعه نفتی بررسی شده و زیرساخت های لازم جهت تحقق الگوی مطلوب توسعه صنعت نفت در ایران پیشنهاد می شود. ساختار صنعت نفت در کشورهای مختلف جهان از دو الگوی متفاوت پیروی می کند.
در این مقاله دو الگوی غالب توسعه صنعت نفت در جهان مورد بررسی قرار گرفته و الگوی مطلوب توسعه این صنعت نیز پیشنهاد شده و مورد استدلال قرار گرفته است. این دو مدل عبارتند از: الگوی توسعه مبتنی بر بهره برداری و الگوی توسعه مبتنی بر تکنولوژی. در الگوی نخست، که بخش اعظمی از کشورهای نفت خیز جهان، صنعت نفت خود را مطابق آن پایه ریزی کرده اند، بهره برداری هر چه بیشتراز مخازن نفت و گاز با بهره گرفتن از تکنولوژی وارداتی و بعضاً سرمایه خارجی صورت می گیرد و الگوی دوم، بر ایجاد قابلیت ها و زیرساخت های تکنولوژیکی برای بهره برداری از مخازن نفت و گاز مبتنی است و ایجاد ارزش افزوده به وسیله انجام فعالیتهای فنی مهندسی، ساخت تجهیزات مورد نیاز و غیره نیز در کنار استفاده از منافع بهره برداری صرف دنبال می شود.
مقایسه مدل های مختلف توسعه و مناسب ترین الگوی توسعه صنعت نفت و زیرساخت های آن در ایران که بر الگوهای دیگر ارجحیت دارد، با استدلال علمی پیشنهاد شده و زیرساخت هایی که پیاده کردن این الگو می طلبد و در زمینه های فرهنگی، انسانی و سازمانی مورد بررسی قرارگرفته است.
شفیعی (۱۳۷۹) تحقیقی با عنوان بررسی عوامل موثر بر توسعه بخش صنعت استان مازندران انجام داده است. نتایج نشان داده است که این تحقیق در راستای تعیین و تبیین عوامل موثر بر توسعه بخش صنعت استان مازندران تنظیم گردیده است. در این راستا متغیرهایی چون تولید، اشتغال و سرمایه گذاری در سال ۱۳۷۶ بطور مقایسه ای با کل کشور بررسی گردیده است .همچنین آمار سری زمانی مربوط متغیرهای وابسته و مستقل را مورد بررسی قرار داده است. این بررسی بصورت توصیفی و آماری در ابعاد کلان – بخشی انجام شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که کارگاههای بزرگ صنعتی ۱۰ نفر کارکنان به بالای مازندران کاربرتر از کارگاههای مشابه در کل کشور می باشند. رشد تعداد شاغلان کارگاههای بزرگ صنعتی استان که مبین روند تقریبی رشد شاغلین کل صنعت استان می باشد از رشد مناسبی برخوردار نبوده و قابلیت‌های صنایع استان در اشتغال زایی برای جمعیت جوان رو به رشد، امکانات بسیار بیشتری را برای توسعه صنایع استان نوید می دهد. مشروط بر اینکه راهبرد توسعه صنعتی استان و سیاستگذاران اقتصادی موانع و تنگناهای پیش روی بخش صنعت استان را به تدریج و بطور مستمر از میان بردارد.
همچنین بررسی متغیر اعتبارات عمرانی استان به قیمت ثابت سال ۱۳۶۱ نشان می دهد که متغیر مزبور در دهه اول انقلاب روندی نزولی و سپس روندی صعودی داشته است. بعبارت دیگر منابع و اعتبارات مورد نیاز جهت ایجاد و تکمیل تاسیسات زیربنایی مورد نیاز برای تسهیل امر به سرمایه گذاری و گسترش بازار برای محصولات بخشهای اقتصادی و بخصوص بخش صنعت کافی نبوده است ولی در عین حال افزایش اعتبارات عمرانی استان تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه بخش صنعت استان داشته است. همچنین رشد ارزش وام و اعتبار پرداختی بانکها به بخش صنعت و معدن استان به قیمت ثابت سال ۱۳۶۱ اثر مثبتی بر رشد و توسعه بخش صنعت استان داشته ولی میزان و شرایط وامها متناسب با نیازهای صنایع استان نبوده و با شرایط و مشکلات این صنایع همخوانی نداشته است. بخصوص اینکه صنایع مذکور عموما صنایع نوزاد بوده و نیاز به حمایتهای تعرفه ای و افزایش وامهای پرداختی به این صنایع با شرایط مناسب دارد. نتایج نشان می دهد با توجه به مسائلی مبتلا به این بخش نظیر فقدان تاسیسات زیر بنایی و عدم وجود بازار گسترده برای محصولات این صنایع و وجود الگوهای تمرکز صنعتی نظیر قطب رشد، توزیع نامتناسب امکانات و تسهیلات مالی و اعتباری بین شهرهای استان، موجب تمرکز صنایع استان در چند شهر بزرگ شده و فضای رقابتی در صنایع استان را به سمت انحصار سوق داده است و بنابر این سرمایه گذاری در صنایع استان دارای نوساناتی در رشد خود بوده و ارزش افزوده سرانه بخش صنعت استان نیز در دهه اول انقلاب دارای روند نزولی و سپس با رشدی ضعیف و متغیر همراه بوده است و بدین ترتیب زمینه عقب ماندگی صنایع استان نسبت به صنایع کل کشور به قوت خود باقی مانده است.
در این راستا تدوین راهبرد توسعه صنعتی استان که سیاست بلند مدت توسعه صنعتی استان را مشخص کند و از تغییر پی در پی و بی برنامه در تصمیم گیریها و سیاستگذاریها و اتلاف منابع جلوگیری کند در کاهش ریسک و عدم اطمینان سرمایه گذاران و کارفرمایان بخش صنعت استان نقش اساسی خواهد داشت.همچنین نوسازی صنایع استان ضمن آنکه زمینه را برای بهبود و توسعه این صنایع فراهم می آورد موجب افزایش ارزش افزوده سرانه و رشد ارزش ستانده این بخش می شود.
مدهوشی^[۷] و نیازی^[۸] (۱۳۸۹) تحقیقی با عنوان بررسی و تبیین توسعه صنعت گردشگری در استان گلستان انجام داده اند. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان گلستان انجام شده است. برای انجام این پژوهش توصیفی، مقطعی و کاربردی از پرسش نامه های استانداردی استفاده شد که پس از سنجش روایی و پایایی بر اساس نمونه گیری آماری تصادفی ساده (برای گردشگران) و تصادفی طبقه بندی شده (برای کارشناسان) بین گردشگران و کارشناسان توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده های صورت گرفته است. نتایج پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با بهره گرفتن از نرم افزار پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین توسعه نیافتگی استان گلستان و عوامل چهارگانه (تعدد مراکزتصمیم گیری، ضعف امکانات زیربنایی و خدمات گردشگری، ضعف بازاریابی و فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر) وجود دارد.
سروری^[۹] و کراری^[۱۰] (۱۳۸۹) تحقیقی با عنوان بررسی تحلیلی مدل توسعه واحد های صنعتی (مورد کاوی الگوی توسعه کارخانه پرسایران خودرو) انجام داده اند. نتایج تحقیق نشان داده است که از آنجایی که توسعه هر واحد صنعتی مبتنی بر شرایطی خاص صورت می پذیرد می توان الگوهای متفاوتی را در این زمینه شاهد بود. در شرایطی که رقابت مابین صنایع در ادامه حیات یا نابودی بنگاه های اقتصادی عاملی تعیین کننده است، بذل توجه به مهار، کنترل و مدیریت منابع بر اساس یک الگوی توسعه امری اجنتاب ناپذیر است. در یک دنیای رقابتی، توقف در یک نقطه و ادامه جریان عادی امورعیناً مشابه آنچه از قبل بوده و عدم حساسیت و توجه به بهبود وضعیت جاری در کنار توسعه روز افزون رقبا به منزله زوال و از دست دادن بازار خواهد بود. همچنین لازمست تصمیم گیری ها برمبنای الگویی منطبق بر تفکری سیستمی و شناختی کامل از بازخوردهای ناشی از آن صورت پذیرد تا حتی الامکان از اتلافها و برخورد با موارد نامطلوب پیش بینی نشده اجتناب گردد. لذا با بررسی مدل توسعه مناسب واحد های صنعتی کشورمان با مطالعه موردی الگوی توسعه کارخانه پرس ایران خودرو به عنوان یک نمونه موفق دراین زمینه خواهیم پرداخت.
ظهوری^[۱۱] و جمال منش^[۱۲] (۱۳۸۹) تحقیقی با عنوان بررسی اهمیت و ارائه راهکارهای توسعه تولید نیشکر در استان خوزستان انجام داده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بخش اعظم شکر مورد نیازکشور، از طریق واردات تأمین می شود؛ با توجه به ظرفیت بالای کشور در تولید شکر، رسیدن به خودکفایی در تولید این محصول برای کسب استقلال ملی ضروری است لیکن از پتانسیل های بالای موجود در منطقه خوزستان با توجه به شرایط اقلیمی، آبی و خاکی در تولید نیشکر استفاده نمی گردد؛ هدف آنها بر اساس آمار توصیفی و مطالعات کتابخانه ای پی بردن به دلائل استفاده نشدن از امکانات تولید نیشکر و راه های رفع مشکلات و موانع توسعه آن بوده است. اهم مشکلات عبارت بوده اند از اعمال دامپینگ و یارانه صادرات تولیدکنندگان خارجی، تعرفه پایین واردات .
شکر و فعالیت انحصارگران، فقدان نقدینگی واحدها، ضعف زیرساختهای تولید وعدم توجه به صنایع جانبی؛ لذا در جهت رفع چنین موانعی، در تحقیق حاضر، اقدامات حمایتی نظیر تعیین قیمت مصوب، حمایت مالی بانکها، اصلاح تعرفه وارداتی، اصلاح نظام بیمه، هماهنگی وزارتخانه های مختلف، مشارکت واحدها در تحقیق وتوسعه، همکاری با سایر کشورهای تولیدکننده و همچنین توسعه صنایع جانبی متعدد آن، در جهت اشتغالزایی پیشنهاد می گردد.
پیمان پاک (۱۳۸۷) تحقیقی با عنوان توسعه صنعت گاز، چالشها و راهکارها انجام داده است. نتایج نشان داده است که در حال حاضر گاز طبیعی نزدیک ۲۵ درصد انرژی جهان را تامین می ‌کند. با توجه به مسائل زیست‌محیطی و کاهش ذخایر نفتی جهان سهم این سوخت در سبد مصرف انرژی در حال افزایش است، به نحوی که طبق گزارش انجمن جهانی انرژی حداقل تا سال ۲۰۲۰ گاز طبیعی بهترین گزینه بعنوان سوخت جایگزین نفت خواهد بود.
تجربه صد سال تولید و فروش نفت و مقایسه آن با عملکرد کشورهای موفق در این عرصه نظیر نروژ نشان‌دهنده این مسئله است که برخورداری صرف از منابع اولیه ارزان عامل ترقی و توسعه نبوده و می‌توان گران‌قیمت‌ترین منابع معدنی جهان را در اختیار داشت و همچنان توسعه نیافته ماند. توسعه صنعت گاز و استفاده بهینه از این نعمت الهی، نیازمند تغییر نگرش‌های مدیریتی و سیاستهای تولید و مصرف است.
در این مقاله که حاصل مصاحبه و نظرخواهی بیش از سی تن از صاحبنظران حوزه های مختلف صنعت گاز، برگزاری دو هماندیشی با مدیران و کارشناسان صنعت گاز کشور و ترازیابی استراتژی صنعت گاز آمریکا، نروژ و نیجریه است، مشکلات موجود بر سر راه توسعه هدفمند و صحیح صنعت گاز بررسی شده و راهکارهایی جهت رفع این مشکلات ارائه گردیده است.
غفوری (١٣٨٣) تحقیقی با عنوان توسعه صنعت پتروشیمی بررسی اقتصاد انرژی، بازار و توسعه با تأکید بر آینده صنعت پتروشیمی، منطقه خاورمیانه و ایران انجام داده است. نتایج تحقیق نشان داده است که اکنون که برنامه پنج ساله چهارم توسعه (سالهای ۱۳۸۴ تا۱۳۸۸) در دستور کار شرکت ملی صنایع پتروشیمی قرار گرفته و در آن تسریع در بهره برداری بیشتر از منابع خوراک گاز طبیعی مشترک، اجرای پرشتاب تر اهداف خصوصی سازی ، جذب گسترده تر دانش فنی و خدمات مهندسی، اجرای موفق تر طرحها برای حضور بموقع و هر چه فعالتر در بازارهای بین المللی و بدین ترتیب، تسریع در جایگزینی صدور نفت خام با محصولات ” با ارزش افزوده بالاتر ” از اهداف در طراحی و اجرای طرحهای توسعه است، ضرورت بررسی و تحقیق در توسعه و بهره وری صنعت پتروشیمی بیش از پیش اهمیت پیدا می کند.
در این مقاله ضمن مرور روند توسعه در گذشته مسائل مهم مرتبط با توسعه صنعت پتروشیمی در جهان، منطقه و ایران طی سالهای آتی باختصار مورد بررسی قرار گرفته است.
سنجری (۱۳۸۷) تحقیقی با عنوان توسعه صنعت چای در ایران، درونما و چالش ها انجام داده است. نتایج تحقیق نشان داده است که کشت و صنعت چای ایران، دورانی پرالتهاب را می گذراند. سال ها اتکای صنعت چای به دولت، آن را بی نیاز از توجه به خواست مصرف کننده نموده است. اکنون با ورود رقبای گوناگون، شاهد حذف چای داخلی از سبد خانوار ایرانی هستیم. تلاش هایی نیز برای تقویت این صنعت کاربر و اشتغال زا و رقابتی کردن آن تاکنون به نتیجه مطلوب نرسیده است. این در حالی است که زندگی ۵۶ هزار خانوار روستایی در گیلان و مازندران فقط از راه چای می گذرد. این تحقیق توصیفی و تحلیلی به سیر گذشته و ضرورت توجه به این صنعت دیرپا و اشتغال زا و فرصت ها و تهدیدهای پیش روی آن می پردازد و این باور را یادآور می شود که با اجرای طرحی جامع و رفع اصولی محدودیت ها می توان این صنعت را توانمند و حتی برای کشور ارز آور ساخت.

۱-۲-۲ صنعت

اگر تمام فعالیت‌های اقتصادی را که با تولید کالا و خدمات با بهره گرفتن از ماشین‌آلات و تجهیزات ساخته دست بشر سر و کار دارد، به عنوان یک کل تصور کنیم، هر صنعت، زیرمجموعه‌ای از این کل است که تعداد زیادی از فعالیت‌های مشابه را شامل می‌شود. صنعت، در کنار معدن و کشاورزی تقریباً تمامی فعالیت‌های تولیدی یک جامعه را در بر می‌گیرد و نقش حیاتی در پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا می‌کند. تعریف مهم برای صنعت: به مجموعه تمام واحد هایی که در تولید، توزیع یا مصرف یک محصول یا یک دسته از محصولات مشابه فعالیت می کنند صنعت گفته می شود.
تعریف صنعت
در مورد تعریف دقیق صنعت، اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. صنعت دارای تعریف‌ها و تعبیرهای متفاوتی است که بر اساس قابلیت جایگزینی محصولات، فرایند تولید و محدوده‌های جغرافیایی ارائه شده‌اند. به‌طور مثال مایکل پورتر، صنعت را چنین تعریف می‌کند: «صنعت عبارت است از گروه شرکت‌هایی که محصولات آنها جایگزین نزدیکی برای هم هستند.» (مهرپویا، ۱۳۸۴).
واژه صنعت از ریشه صنع (عربی) به معنی ساختن یا آفریدن گرفته شده است. در زبان انگلیسی واژه Industry  از واژه لاتین  industria  گرفته شده و به معنی بازرگانی یا ساختن و ساخت به طور کلی است و منظور از ساخت ایجاد دگرگونی در شکل یا ترکیب مواد است.   در فرهنگ معین ، صنعت چنین تعریف شده است : کار ، پیشه ، حرفه ، کلیه تغییراتی که بشر در مواد طبیعی می دهد تا بهتر و بیشتر از آنها استفاده کند. صنعت مجموعه ای است از فعالیتهایی که با بهره گرفتن از منابع موجود (مواد، سرمایه، نیروی انسانی، انرژی، تکنولوژی، اطلاعات، ابزار) کالا یا خدماتی را تولید می کند که نیازهای انسان و جوامع انسانی را برطرف می کند، در واقع تلاشی است مستمر در جهت بهبود کارایی و بهره وری. به این معنا که با استفاده ار منابع کمتر، بازده بهتری به دست دهد. از این جهت، پویایی، نوسازی و نوجویی یکی از ویژگی های صنعت است.
صنعت شامل شماری سازمان تولیدی، مانند موسسات یا بنگاه های اقتصادی است که به منظور بررسی های تحلیلی یا سیاست گذاری، براساس ضابطه های معینی  در یک گروه گرد آورده می شوند. بنابر سنت ضابطه معمول برای گروه بندی صنعت همانا مشخصات فرآورده هایی بود که از طریق سازمانهای تولیدی عرضه می شدند، بنابراین به روال آلفرد مارشال اگر تعدادی از بنگاه های اقتصادی محصولاتی فراهم آورند که در ذهن خریداران بالقوه جایگزین هایی کامل یا نزدیک برای یک دیگر باشند در این صورت تمام واحدهای تولیدی را می توان متعلق به صنعت واحدی دانست. اگر تنها یک تولید کننده عهده دار کل تولید یک نوع محصول باشد که در ذهن خریدار از سایر کالاها در زنجیره ی کالای جایگزین ممکن جدا شود آن گاه آن تولید کننده انحصارگری محسوب می شود که بر تمامی آن صنعت احاطه دارد.
صنعت عبارت است ازسازماندهی کلیه عوامل تولید(سرمایه، مدیریت، مواداولیه، نیروی انسانی) به منظور سازندگی، رشدوتوسعه زندگی بشری که درترکیب وتحلیل وشکل دهی واستخراج مواداولیه محصول جدیدی رابوجودمی آورد. باتوجه به تعریف مزبور می توان پروسه صنعت رابه چهاردسته مجزاتقسیم کرد.