(۷۲)
شکل (۱-۳۵)
روش­های تهیه زانتن­ها
روش­های مختلفی برای تهیه این ترکیبات وجود دارد که در اینجا به چند روش اشاره می­ شود. یک روش برای سنتز رنگ­های زانتن و تری­آریل متان، واکنش دو اکی­والان از یک فنول استخلاف­دار با فتالیک­انیدرید در حضور کاتالیزر اسیدی می­باشد (طرح ۱-۱۶). در این روش از واکنش­های جانشینی الکتروفیلی آروماتیک، واکنش فریدل کرافتس و هالوژناسیون (طرح ۱-۱۷) استفاده می­ شود [۴۸].

(۷۴) (۶۶) (۷۳)
طرح (۱-۱۶)

(۷۶) (۷۵)
طرح (۱-۱۷)
یک روش مناسب برای سنتز ترکیبات اسپیروزانتن، تراکم ۱- نفتول (طرح ۱-۳۹) یا مشتقات فنول (طرح ۱-۴۰) با اگزالیک اسید و سولفوریک اسید است که فرایند انجام واکنش به صورت تک مرحله­ ای می­باشد و ساختار مولکول به وسیله روش X-ray مشخص شده است.
در این واکنش تراکمی یک نوع واکنش فریدل کرافتس بین ۱- نفتول یا فنول­های استخلافدار و اگزالیک اسید انجام می­ شود [۴۹]. به نظر می­رشد که این واکنش برای ۱- نفتول و مشتقات فنول عمومیت داشته باشد و اسپیرولاکتون­های متنوعی از واکنش ۱- نفتول یا مشتقات اگزالیک اسید در سولفوریک اسید سنتز شده باشد.

(۷۹) (۷۸) (۷۷)
طرح (۱-۱۸)

(۸۱) (۷۸) (۸۰)
طرح (۱-۱۹)
واکنش آلدهیدها با رزوسینول یا ۶،۱-دی­هیدروکسی نفتالن روش دیگری برای سنتز رنگ­های زانتن می­باشد. این روش توسط کاتالیزرهایی مانند متان سولفونیک اسید و روی کلرید انجام شده است. استفاده از فسفریک اسید غلیظ به عنوان حلال راندمان محصول را افزایش می­دهد. کاربرد این روش برای تهیه مشتقات فلوئورسین و نفتوفلوئورسین می­باشد (طرح ۱-۲۰) [۵۰].

(۸۵) (۸۴) (۸۳) (۶۷) یا (۸۲)
طرح (۱-۲۰)
روش مناسب دیگری که برای سنتز ترکیبات هتروسیکل اسپیرو به کار برده شده است، واکنش ۲- هیدروکسی نفتالن-۱،۴- دی اون و آیزاتین در حضور کاتالیست است. واکنش از طریق تشکیل حدواسط a پیش می­رود که در ادامه واکنش، شرایط برای بسته شدن حلقه فراهم می­ شود (طرح ۱-۲۱).

(۸۹) (۸۸) (۸۷) (۸۶)
طرح (۱-۲۱)
روش دیگر برای سنتز ترکیبات هتروسیکل اسپیرو، واکنش بین نین­هیدرین و ۲- هیدروکسی-۱،۴- دی­اون می­باشد (طرح ۱-۲۲) [۵۱].

(۹۰) (۶۶) (۸۶)
طرح (۱-۲۲)
واکنش سه جزئی ۲-نفتول، ۲-هیدروکسی-۱،۴-دی­اون و آیزاتین­ها در حضور کاتالیست، روش مناسب دیگری برای سنتز ترکیبات اسپیروزانتن­ها است. از مزایای این روش کوتاه بودن زمان انجام واکنش، سادگی و ارزان بودن کاتالیست­های مورد استفاده است (طرح ۱-۲۳) [۵۲].

(۹۳) (۸۶) (۹۲) (۹۱)
طرح (۱-۲۳)
یکی از روش­های تهیه بنزوزانتن­ها با بهره گرفتن از ترکیبات بنزاین می­باشد. یک ترکیب TMS-aryl دارای باقیمانده Ortho-OTf با یک یون فلورید در C °۰ برای تشکیل یک بنزاین متقارن وارد واکنش می­ شود. این حدواسط سپس با یک واکنش حلقه­زایی ]۲+۲[ با کربونیل مشتقات مختلف بنزآلدهید به یک بنزواکست تبدیل می­ شود (طرح ۱-۲۴).

(۹۴)

(۹۵)
طرح (۱-۲۴)
این حلقه چهار عضوی سپس متحمل یک ایزومری شدن سریع برای تولید اورتو-کینون متید مربوطه می­ شود که بسیار واکنش­پذیر است. کینون متید تولید شده می ­تواند با بعضی از بنزاین­های بسیار فعال که هنوز در محیط وجود دارند، فورا متحمل یک واکنش حلقه­زایی] ۴+۲ [در دمای پایین برای بدست آوردن آروماتیسیه خود و تولید ۹-آریل-زانتن شود [۵۳].
روش دیگر برای سنتز بنزوزانتن­ها واکنش تراکمی میان ۲-هیدروکسی آلدهیدهای آروماتیک با تترالون تحت شرایط اسیدی می­باشد که طی آن وینیل اتر تشکیل می­ شود و به دنبال آن نوآرایی صورت گرفته و شرایط برای بسته شدن حلقه فراهم می­ شود. این روش سنتز راندمان بالایی دارد (طرح ۱-۲۵) [۵۴].

(۹۸) (۹۷) (۹۶)
طرح (۱-۲۵)