بر اساس جدول(۴-۱۵) آشکار می‌شود که مدل اندازه گیری متغیر مزیت رقابتی مدل مناسبی است زیرا مقدار کای دو به هنجار در بازه‌ی مطلوب بین یک تا پنج قرار دارد (۵۲/۳). مقدار RMSEA زیر ۱/۰ و RMR زیر ۰۵/۰ بوده و مقادیر سایر شاخص‌ها بالاتر از ۹۰/۰ می‌باشد که همگی مقدار مطلوبی هستند.
شکل۴-۹) تحلیل عاملی تأییدی عامل مزیت رقابتی در حالت استاندارد
در شکل(۴-۹) به دلیل این که واحدهای اندازه گیری متغیرها یکسان است امکان مقایسه بین متغیرهای مشاهده گر یا سؤال‌ها مربوط به یک متغیر پنهان فراهم می‌شود. بر این اساس از طریق این خروجی و با توجه به بارهای عاملی بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که:
در بین سؤال‌های مربوط به متغیر مزیت رقابتی سؤال Q33 که مربوط به شاخص پیشرو بودن در ارائه خدمات پس از فروش به مشتریان می باشد، دارای بالاترین همبستگی است.
شکل۴-۱۰) تحلیل عاملی تأییدی عامل مزیت رقابتی در حالت معناداری
شکل(۴-۱۰) معناداری تک تک پارامترها و ضرایب خطای مدل را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای این که پارامتری معنادار شود عدد معناداری یا مقدار T باید از عدد ۹۶/۱- کوچک‌تر و از عدد ۹۶/۱ بزرگ‌تر باشد. در مدل فوق همان طور که ملاحظه می‌شود تمام پارامتر های مربوط به ارتباط سؤال‌ها با متغیرهای مدل از ۹۶/۱ بزرگ‌تر بوده و بنابراین معنادار است.

۴-۶-۵) سنجش مدل اندازه گیری عملکرد بازرگانی
در تحقیق حاضر متغیر عملکرد بازرگانی با دو شاخص (عملکرد مالی و عملکرد بازار) سنجیده می‌شود. نتایج تحلیل عاملی انجام شده برای تعیین صحت مدل سنجش در ادامه مشاهده می‌شود.
جدول ۴-۱۶) شاخص‌های برازش مدل اندازه گیری عملکرد بازرگانی

عامل
شاخص برازش

NC
RMSEA
NFI
NNFI
GFI
RMR

عملکرد بازرگانی
۶۵/۲
۰۹۱/۰
۹۴/۰
۹۳/۰
۹۲/۰
۰۳۹/۰

بر اساس جدول(۴-۱۶) آشکار می‌شود که مدل اندازه گیری متغیر عملکرد بازرگانی مدل مناسبی است زیرا مقدار کای دو به هنجار در بازه‌ی مطلوب بین یک تا پنج قرار دارد (۶۵/۲). مقدار RMSEA زیر ۱/۰ و RMR زیر ۰۵/۰ بوده و مقادیر سایر شاخص‌ها بالاتر از ۹۰/۰ می‌باشد که همگی مقدار مطلوبی هستند.
شکل ۴-۱۱) تحلیل عاملی تأییدی عامل عملکرد بازرگانی در حالت استاندارد
در شکل(۴-۱۱) به دلیل این که واحدهای اندازه گیری متغیرها یکسان است امکان مقایسه بین متغیرهای مشاهده گر یا سؤال‌ها مربوط به یک متغیر پنهان فراهم می‌شود. بر این اساس از طریق این خروجی و با توجه به بارهای عاملی بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که:
در بین سؤال‌های مربوط به شاخص عملکرد مالی سؤال Q37 که مربوط به سوال رشد سودآوری می باشد، دارای بالاترین همبستگی و در بین سؤال‌های مربوط به شاخص عملکرد بازار سؤال Q40 که مربوط به سوال جذب مشتری است، دارای بالاترین همبستگی می‌باشد.
شکل۴-۱۲)تحلیل عاملی تأییدی عامل عملکرد بازرگانی در حالت معناداری
شکل(۴-۱۲) معناداری تک تک پارامترها و ضرایب خطای مدل را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای این که پارامتری معنادار شود عدد معناداری یا مقدار T باید از عدد ۹۶/۱- کوچک‌تر و از عدد ۹۶/۱ بزرگ‌تر باشد. در مدل فوق همان طور که ملاحظه می‌شود تمام پارامتر های مربوط به ارتباط سؤال‌ها با متغیرهای مدل از ۹۶/۱ بزرگ‌تر بوده و بنابراین معنادار است.
* نتایج تحلیل مسیر
نتایج محاسبه اثرات غیر مستقیم متغیرهای مدل در جدول زیر محاسبه شده است.
جدول ۴-۱۷ ) نتایج تحلیل مسیر